سخن آغازین:امام شناسی

سخن آغازین
امام شناسی

تقارن میلاد امیر مؤمنان و ایام مبعث رسول اکرم(ص) یادآور پیوند ناگسستنی امامت با رسالت است. خرسندیم که به عنوان خادمان حوزه‌ی علمیه، طلوع صباح را در سال روز ولادت امیر مؤمنان علی(ع) که قله‌ی امامت، حامل قرآن، مدار حق و تجلی بخش شریعت نبوی و دین محمدی است شاهدیم. به این مناسبت اولین پیش شماره‌ی نشریه، به محوریت امامت شکل گرفت. در مکتب شیعه، امامت پدیده و مفهومی است نظیر نبوت؛ آن هم عالی‌ترین درجات آن[1]. امامت روح و مغز و جان تمام عقاید و اعمال انسان است؛ «من مات بغیر امام مات میتة جاهلیه».[2]
امامت نشانه‌ی توحید است و از این روست که امام صادق(ع) فرمود: «امام نشانه‌ای است میان خداوند عزوجل و مردم. کسی که او را شناخت مؤمن، و کسی که او را انکار کرد کافر است»[3]. امامت نظام امت و زمام دین است[4].
امامت کشتی نجات و قرین کتاب خداست. امامت وارث علم انبیا و حافظ دین خداست.
مهر پاکان در میان جان نشان دل مده الا به مهر پاکشان
آری، صراط امامت که ادامه‌ی صراط انبیا است، همان صراط مستقیمی است که در غیبت امام در جلوه‌ی علما تداوم و تجلی می‌یابد (ان العلماء ورئة الانبیاء) و کسی که بر راه واحد و مستقیم قرآن و عترت گام نهد، می‌تواند آرزوی وصال حق و رستگاری دنیا و آخرت را داشته باشد؛ چرا که این راه، میزان عدالت و نشانه‌ی طریق حقیقت است؛ «قل ان کنتم تحبون الله فاتبعونی».
صباح که امید تبیین چنین راهی را دارد، با تکیه بر لطف الهی، فعالیت خود را در زمینه‌های زیر آغاز می‌کند:
گفت‌وگو با علما، پاسخ به پرسش‌ها و شبهات دینی، نقد کتاب، نقد مقالات مطبوعات، تعظیم و تبیین مناسبت‌ها، معرفی آثار دینی، معرفی و نقد پایگاه‌های اینترنت.
سردبیر
--------------------------------------------------------------------------------
[1] . مطهری، مرتضی، امامت و رهبری، ص 163.
[2] . شرح ابن ابی‌الحدید، ج 13، ص 242.
[3] . بحارالانوار، ج 23، ص 83.
[4] ـ اصول کافی، ج 2، ص 30.