تحلیل نظرات علامه جوادی آملی و فخر رازی درباره «ذَنْب» منسوب به پیامبراکرم (ص) در آیه دوم سوره فتح
آرشیو
چکیده
آیه دوم سوره فتح از جمله آیاتی است که در چالش با عصمت پیامبر اکرم(ص) تلقی می شود که در آن به رسول خدا(ص) نسبت داده شده در گذشته و آینده مرتکب گناهانی است و خداوند این گناهان را آمرزیده و آن حضرت(ص) را از ابتلا به عذاب، باز داشته است. لذا این نوشتار که به روش تحلیلی و توصیفی و با رویکرد قرآنی و تطبیقی نگاشته شده است، ابتدا پوشیدگی مفهوم ذَنْب و سپس اسناد آن را مورد ارزیابی در نگاه علامه جوادی آملی و فخر رازی قرار داده و در آخر به این نتیجه رسیده است که پیامبراکرم(ص) از هر اثم و عصیانی مبرا هستند و تفسیر ذَنْب در کلام فخررازی به گناه شرعی که عقاب اُخروی در پی دارد، تفسیری بی دلیل و ناهمخوان با سیاق آیه شریفه و ناسازگار با گفتار لغت شناسان و حکمت الهی در برانگیختن آن حضرت به مقام نبوّت و دلالت دیگر آیات مبنی بر عصمت پیامبران هرچند پیش از بعثت است و تفسیر ذَنْب در کلام علامه جوادی آملی به گناه در گمان مشرکان مکه، تفسیری همخوان با سیاق آیه شریفه و سازگار با گفتار لغت شناسان و برخوردار از پشتوانه حدیثی و قرآنی است.Evaluation of the views of Allameh Javadi Amoli and Fakhr Razi on the doubt of the second verse of Surah Fatah
The second verse of Surah Fatah is related to the Prophet of Islam, and the word "Zhanb" is one of the eerie titles of the negation of innocence, which some people have raised the suspicion of the issuance of sin by clinging to its appearance. Therefore, this article, which is written in an analytical and descriptive method with a Qur'anic and comparative approach, first evaluates the concept of the word "Zanb" and then its documents from the perspective of two original and deep Islamic thinkers, Fakhr Razi and Allameh Javadi Amoli. And at the end came to the conclusion that "Zanb" in the mentioned verse is used to mean the sin of the Messenger of God from the point of view of the polytheists, not in the sense of the Shari'ah sin that brings divine punishment, and the Prophet of Islam is free from every sin and disobedience.
تبلیغات
