نظریه «اعتباریات»، یک ابداع نظری و ابتکاری معرفت شناسانه است که با رویکرد معرفت شناختی تدوین شده است. در مجموع اعتباریات، قلمروی روشن از مناسبات و روابط اجتماعی بین انسان ها، نیازهای آدمی، اغراض و اهداف او در جهت حرکت استکمالی و چارچوبی قوی از نظریه پردازی در علوم انسانی، اخلاق و ... عرضه می کند. اساس طرح اعتباریات، مبتنی بر نظریه «انسان شناسی» علامه طباطیایی توسط استاد مطهری امتداد یافته است. این نظریه به دنبال شناخت روشن از انسان، پرسش ها و نیازها و نیز اهداف و غایات او از دیدگاه اسلامی است از این منظر قرائت استاد مطهری از ادراکات اعتباری انسان شناسی اسلامی را در بستر شکل گیری بنیان های حقوق و اخلاق جمعی، زندگی اجتماعی و نظامات جمعی را متفاوت از اندیشه های سکولاریستی شرح می دهد. این پژوهش با استفاده از روش تحلیل فلسفی تطبیقی به دنبال پاسخ به این پرسش است که قرائت استادمطهری از ادراکات اعتباری در زمینه انسان شناسی اسلامی چه ویژگی هایی دارد که می تواند موجب تفاوت الگوی انسان شناسی اسلامی از از الگوی اومانیستی قرار باشد؟ در نوشتار حاضر در صددیم تا به تبیین تفاوت مدل انسان شناسی اسلامی از روش اومانیستی از منظر ادراکات اعتباری استاد مطهری بپردازیم، دستآوردی که نتیجه آن می تواند در باز تدوین علوم انسانی اسلامی در تقابل با علوم انسانی اومانیستی مؤثر و کارآمد باشد.