بررسی خسارت ناشی از خسارت در حقوق ایران و کنوانسیون بیع بین المللی کالا
آرشیو
چکیده
جبران خسارت یکی از مباحث کلیدی در مسئولیت مدنی و حقوق قراردادها است که در نظام های حقوقی مختلف به شیوه های متفاوتی اعمال می شود. در حقوق ایران، جبران خسارت عمدتاً بر اساس قواعد عمومی مسئولیت مدنی و اصول فقهی تعیین می شود؛ برجسته ترین هدف جبران خسارت جلب رضایت شخص زیان دیده و ترمیم وضعیت گذشته زیان دیده است. در نظام های بین المللی، از جمله کنوانسیون بیع بین المللی کالا، روش های مشخص تری برای جبران خسارت ناشی از نقض قرارداد پیش بینی شده است. این کنوانسیون در ماده های ۷۴ تا ۷۷ به بررسی روش های جبران خسارت پرداخته و امکان مطالبه تفاوت قیمت میان قرارداد اولیه و قرارداد جایگزین را برای طرف زیان دیده فراهم کرده است. دو ماده 75 و 76 کنوانسیون متضمن روش های جبران خسارت ناشی از فسخ یا نقض قرارداد بیع است. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی، به بررسی تطبیقی مقررات ایران و کنوانسیون بیع بین المللی کالا در زمینه جبران خسارت پرداخته و چالش های اجرایی این مقررات را تحلیل می کند. نتایج پژوهش نشان می دهد که مقررات جبران خسارت در حقوق ایران در برخی موارد با استانداردهای بین المللی تطابق دارد، اما در برخی جنبه ها، همچون پذیرش خسارت عدم النفع و نحوه تعیین میزان خسارت، دچار ابهام و محدودیت های اجرایی است. در پایان، پیشنهادهایی برای اصلاح قوانین داخلی و تطبیق بهتر با استانداردهای بین المللی ارائه شده است.Comparative Study of Damage Caused by Damage in Iranian Law and International Sale of Goods Convention
Compensation is one of the key topics in civil liability and contract law, which is applied in different legal systems in different ways. In Iranian law, compensation is determined mainly based on the general rules of civil responsibility and jurisprudence principles; The most prominent goal of compensation is to satisfy the injured party and restore the injured party's previous status .In international systems, including the Convention on the International Sale of Goods (CISG), more specific methods are provided to compensate for damages caused by breach of contract. This convention examines methods of compensation in Articles 74 to 77 and provides the injured party with the possibility of claiming the difference in price between the original contract and the replacement contract. Articles 75 and 76 of the Convention contain methods for compensation for damages resulting from the termination or breach of a contract of sale. Using a descriptive-analytical method, this study conducts a comparative study of Iranian regulations and the Convention on the International Sale of Goods in the field of compensation for damages and analyzes the implementation challenges of these regulations. The results of the study show that the compensation regulations in Iranian law are in some cases consistent with international standards, but in some aspects, such as the acceptance of loss of profit and the method of determining the amount of damages, they are subject to ambiguity and implementation limitations. Finally, suggestions are presented for amending domestic laws and better compliance with international standards.
تبلیغات
