واکاوی شرط بصر در قاضی از دیدگاه فقه و حقوق جزایی
آرشیو
چکیده
در دین اسلام برای قضاوت که یک منصب دینی است ویژگی هایی بیان شده است که این ویژگی ها و صفات که تحت عنوان شرایط قاضی از آن یاد می شود باید به وسیله قانون معین شود. به طور کلی صفات قاضی را می توان به دو دسته کلی تقسیم نمود؛ دسته ای را شرط صحت و نفوذ حکم دانسته اند اما دسته دیگر از شروط وجود دارد که شرط صحت و نفوذ حکم نمی باشد. بلوغ، عقل ایمان عدالت و مرد بودن جز شروط دسته اول می باشند و در این مورد فقها اتفاق نظر دارند، اما در شروط دسته دوم مثل کتابت، بصر ، سمع بین فقها اختلاف نظرهایی وجود دارد. از آنجا که دلیل قاطعی که بتواند اعتبار اشتراط بینایی برای قرار گرفتن در منصب قضا را ثابت کند وجود ندارد؛ باعث بروز اختلاف نظرهایی در این زمینه بین فقها شده است که در این مقاله بنا داریم با بررسی ادله موافقان و مخالفان شرط بصر در قضا به نتیجه ای در این زمینه برسیم که نتیجه تحقیقات حاکی از آن است که قضاوت شخص نابینا تحت عموم و اطلاق ادله بوده و مانعی از قضاوت شخص نابینا وجود ندارد.Analysis of the condition of sight in a judge from the perspective of jurisprudence and criminal law
In Islam, for the position of judge, which is a religious position, certain characteristics have been stated, and these characteristics and attributes, which are referred to as the conditions of a judge, must be determined by law. In general, the qualities of a judge can be divided into two general categories; one category is considered a condition for the validity and influence of the ruling, but there is another category of conditions that are not a condition for the validity and influence of the ruling. Puberty, reason, faith, justice, and being a man are among the conditions of the first category, and jurists agree on this matter, but there are differences of opinion among jurists regarding the conditions of the second category, such as writing, sight, and hearing. Since there is no conclusive evidence that can prove the validity of the requirement of sight for holding the position of judge, it has caused differences of opinion among jurists in this regard. In this article, we intend to examine the arguments of those in favor of and against the requirement of sight in judgment and reach a conclusion in this regard, which is that the results of the research indicate that the judgment of a blind person is subject to the generality and applicability of evidence, and there is no obstacle to the judgment of a blind person.
تبلیغات
