بررسی موسیقی های مبتذل از منظر جرم شناسی فرهنگی در قلمرو حقوق بین الملل
آرشیو
چکیده
رواج موسیقی های مبتذل، که عموماً در آن ها مفاهیمی چون خشونت، تبعیض جنسیتی، ترویج مصرف مواد مخدر و تنزل ارزش های فرهنگی دیده می شود، یکی از جلوه های مهم آسیب فرهنگی در جوامع مدرن است. از منظر جرم شناسی فرهنگی، این نوع موسیقی نه تنها بازتاب دهنده وضعیت اجتماعی-فرهنگی است، بلکه نقش فعالی در بازتولید ناهنجاری ها و نابرابری های ساختاری ایفا می کند. موسیقی های مبتذل با استفاده از تصویرسازی های پرزرق وبرق و القائات تکرارشونده، زمینه ساز شکل گیری نوعی جامعه پذیری معیوب در میان نسل جوان می شوند. جرم شناسی فرهنگی در این زمینه می کوشد پیوند میان رسانه، قدرت و انحراف را تحلیل کند.در سطح بین المللی، برخورد با آثار هنری مبتذل در چارچوب های مشخص حقوق بشری قابل بررسی است. ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی بر آزادی بیان تأکید دارد، اما در ماده ۲۰ همان سند، تحریک به نفرت و خشونت ممنوع اعلام شده است. همچنین ماده ۲۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر بر لزوم رعایت اخلاق عمومی در بهره مندی از آزادی ها تأکید می کند. از این منظر، دولت ها می توانند در مواردی که موسیقی مبتذل به نقض صریح ارزش های عمومی و تحریک به خشونت یا تبعیض منتهی شود، محدودیت هایی مشروع و قانونی اعمال نمایند. این مقاله با تلفیق تحلیل جرم شناسی فرهنگی و بررسی موازین بین المللی، به ارزیابی حدود مشروع مقابله با موسیقی مبتذل می پردازدAn examination of vulgar music from the perspective of cultural criminology in the realm of international law.
The prevalence of vulgar music, which generally includes concepts such as violence, gender discrimination, promotion of drug use, and degradation of cultural values, is one of the important manifestations of cultural harm in modern societies. From the perspective of cultural criminology, this type of music not only reflects the socio-cultural situation, but also plays an active role in reproducing structural anomalies and inequalities. Vulgar music, using flashy imagery and repetitive insinuations, pave the way for the formation of a type of defective socialization among the younger generation. In this context, cultural criminology attempts to analyze the link between media, power, and deviance. At the international level, dealing with vulgar works of art can be examined within specific human rights frameworks. Article 19 of the International Covenant on Civil and Political Rights emphasizes freedom of expression, but Article 20 of the same document prohibits incitement to hatred and violence. Article 29 of the Universal Declaration of Human Rights also emphasizes the need to respect public morality in the enjoyment of freedoms. From this perspective, governments can impose legitimate and legal restrictions in cases where vulgar music clearly violates public values and incites violence or discrimination. This article, by combining an analysis of cultural criminology and a review of international standards, assesses the legitimate limits of combating vulgar music.
تبلیغات
