The Role of Cinema in the Modernization of Iran during the Pahlavi II Era: Cinema as a Tool for Modernization (1940-1978 AD/1320-1357 SH) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
The introduction of modernity into Iranian society has been the source of profound social, cultural, and political transformations. The question of the consequences of modernity on Iranian society remains an unfinished concern. In this context, cinema has played a significant role as one of the main carriers of modernity in transferring Western values to Iranian society. From the moment cinema entered Iran, it served nationalism, modernity, and Westernization. Undoubtedly, when cinema entered the country, Iranian society was not one in a vacuum but was filled with a glorious history and deep-rooted Islamic and Iranian traditions. During the reign of Mohammad Reza Shah, Iranian cinema, supported by the Pahlavi regime, became a tool for advancing the modernization of Iranian society. The detrimental consequences of authoritative modernization and the use of cinema as a modernization tool left profound negative impacts on the structure of Islamic-Iranian identity. In this regard, the present research aims to dissect the role of cinema as a tool for modernization during the Pahlavi II era (1940-1978 AD/1320-1357 SH) using documentary methods and interviews. The central question of this research is how cinema was employed by the Pahlavi government to advance modernism in Iran. In response, it can be said that the political elites of the Pahlavi regime consciously used the power of cinema as a tool to transfer Western culture, weaken Islamic-Iranian traditions, present a modern image of Iranian society, blur public-private boundaries, promote ideology, and gain political legitimacy while constructing a unified nation-state.نقش سینما در مدرن سازی ایران در عصر پهلوی؛ سینما به مثابه ابزار مدرنیزاسیون (1357-1304 ه.ش)
ورود مدرنیته به جامعه ایرانی سرمنشأ تحولات عمیق اجتماعی، فرهنگی و سیاسی بوده است. پرسش از پیامدهای مدرنیته برجامعه ایرانی به مثابه دغدغه ای ناتمام همچنان باقی مانده است. دراین بین، سینما به مثابه یکی از حاملان اصلی مدرنیته در انتقال ارزشهای غربی به جامعه ایران نقش عمده ای داشته است. سینما از همان زمان ورود به ایران در خدمت ملی گرایی، مدرنیته و غربی شدن بود. بدون شک، زمانی که سینما وارد کشور شد جامعه ایران، جامعه ای در خلاء نبود بلکه آکنده از تاریخی پرشکوه و سنتهای ریشه دار و عمیق اسلامی و ایرانی بود. سینمای ایران در دوران پهلوی بواسطه حمایتهای رژیم پهلوی به ابزار پیشبرد مدرنیزاسیون جامعه ایرانی تبدیل شد. پیامدهای زیانبار ناشی از مدرنیزاسیون آمرانه و بکارگیری سینما به مثابه ابزار مدرن سازی تاثیرات منفی عمیقی برپیکره هویت اسلامی – ایرانی به جای گذاشت. در همین راستا، پژوهش پیش رو به دنبال کالبدشکافی نقش سینما به مثابه ابزار مدرنیزاسیون، از آغاز سلطنت رضاشاه(1304) تا پایان دوران پهلوی(1357) با بهره گیری از روش اسنادی و مصاحبه می باشد. پرسش از چگونگی بکارگیری سینما توسط حکومت پهلوی بمنظور پیشبرد مدرنیسم در ایران، سوال اصلی پژوهش حاضر را تشکیل می دهد. در پاسخ میتوان گفت که نخبگان سیاسی پهلوی بصورت آگاهانه از قدرت سینما به مثابه یک ابزار درجهت انتقال فرهنگ غربی، تضعیف سنتهای اسلامی – ایرانی، ارائه تصویری متجدد از جامعه ایرانی، خدشه دار نمودن مرزهای عمومی – خصوصی، تبلیغ ایدئولوژی و کسب مشروعیت سیاسی و ساخت دولت – ملت واحد کمک گرفته اند.
تبلیغات
