تحلیل داستان رستم و اسفندیار بر اساس روش نقد اسطوره ای با توجه به نظریه نورتروپ فرای با تأکید بر شاهنامه مکتب تبریز صفوی موزه هنرهای معاصر تهران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
داستان های شاهنامه همواره بستر مناسبی برای پژوهش در حوزه ادبیات حماسی بوده اند؛ در این پژوهش که با هدف تحلیل داستان رستم و اسفندیار براساس روش نقد اسطوره ای باتوجه به نظریه نورتروپ فرای انجام شده، اطلاعات لازم به روش کتابخانه ای گردآوری شده و به روش توصیفی-تحلیلی موردبحث و بررسی قرارگرفته اند. نتایج به دست آمده، حاکی از این بود که باتوجه به الگوی فرای، داستان رستم و اسفندیار جزء دسته تراژدی است و سه بخش نظم، احساس و انزوا در آن حاکم بوده است و مراحل شش گانه تراژدی نیز در آن مصداق دارند. درواقع، معنای نهایی این تراژدی، انزوای کامل رستم و غرق شدن او در دریای تجربه فردی است که در این داستان به دست آورده است؛ بنابراین با تکمیل این مراحل شش گانه، داستان رستم و اسفندیار نیز پایان یافته و تصویر ناخوشایندی برای مخاطب ایجاد نموده که متوجه عنصر تقدیرگرایی و تحکم واقع گرایانه در پایان تراژدی است. در نگاره های شاهنامه مکتب تبریز صفوی موزه هنرهای معاصر تهران نیز نمودهای این تقدیرگرایی به وضوح قابل مشاهده است.اهداف پژوهش:بررسی داستان رستم و اسفندیار با توجه به الگوی فرای.بررسی معنای تراژدی رستم و اسفندیار با تأکید بر شاهنامه مکتب تبریز صفوی موزه هنرهای معاصر تهران.سؤالات پژوهش:داستان رستم و اسفندیار با توجه به الگوی فرای چگونه است؟در تراژدی رستم و اسفندیار با تأکید بر شاهنامه مکتب تبریز صفوی موزه هنرهای معاصر تهران چه معنایی نهفته است؟An Analysis of the Story of Rostam and Esfandiyar Based on Mythological Criticism Using Northrop Frye's Theory with an Emphasis on the Shahnameh of the Safavid Tabriz School at the Tehran Museum of Contemporary Art
The stories of the Shahnameh have always provided a suitable context for research in the field of epic literature. This study, aimed at analyzing the story of Rostam and Esfandiyar using mythological criticism based on Northrop Frye's theory, collected necessary information through a library-based method and analyzed it descriptively and analytically. The results indicated that, according to Frye's model, the story of Rostam and Esfandiyar belongs to the category of tragedy, governed by the phases of order, passion, and isolation. The six stages of tragedy are also exemplified in it. In fact, the ultimate meaning of this tragedy is Rostam's complete isolation and his immersion in the sea of personal experience gained in this story. Therefore, upon completing these six stages, the story of Rostam and Esfandiyar concludes and presents an unpleasant image to the audience, highlighting the element of determinism and realistic control in the end of the tragedy. These determinist elements are clearly visible in the illustrations of the Shahnameh from the Safavid Tabriz School at the Tehran Museum of Contemporary Art.Research Objectives:To examine the story of Rostam and Esfandiyar in light of Frye's model.To explore the meaning of the tragedy of Rostam and Esfandiyar with an emphasis on the Shahnameh of the Safavid Tabriz School at the Tehran Museum of Contemporary Art.Research Questions:How does the story of Rostam and Esfandiyar align with Frye's model?What meaning is embedded in the tragedy of Rostam and Esfandiyar, with a focus on the Shahnameh of the Safavid Tabriz School at the Tehran Museum of Contemporary Art?
تبلیغات
