بایسته های جرم انگاری فضاسازی رسانه ای در پرتو آیه اِرجاف (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
به موازات گسترش نقش رسانه ها در زندگی اجتماعی و افزایش تأثیرپذیری عموم مردم از آن ها، بازار اخبار و اطلاعات غیرواقعی و شوک آور، به ویژه اخبار مربوط به مسائل امنیتی و درگیری های مسلحانه، داغ تر شده است. از سوی دیگر، نهی از «اِرجاف» و تعیین کیفر شدید و تأکید بر سنت بودنِ برخورد با «مُرجِفُون» در آیات 60 تا 62 سوره مبارکه احزاب، مبنای فقهی حمایت از «امنیت روانی شهروندان» و مکمل جرم محاربه (تضمین کننده امنیت مادی شهروندان) است. از جنبه حقوقی، قانون گذار با جرم انگاری «بغی» و «تبلیغ علیه نظام»، نظام سیاسی را در برابر هر دو نوع آسیب سخت و نرم حمایت کرده است، لکن حمایت از مردم منحصر به جرم انگاری «محاربه» و محدود به آسیب سخت (جانی، مالی و امنیتی) است و در قبال آسیب به امنیت روانی مردم، از طریق خبرسازی و خبرپراکنی های سازمان یافته که موجب دلهره، ناامیدی و ناراحتی مردم و شهروندان می شود، سکوت اختیار کرده است. پرسش این است که چه ضرورتی برای جرم انگاری «فضاسازی رسانه ای» وجود دارد؟ نوشتار حاضر با شیوه توصیفی - تحلیلی و با ابزار کتابخانه ای انجام شده است و یافته های پژوهش نشان می دهد که تضمین امنیت روانی شهروندان (از مصادیق بارز حقوق عامه) نیازمند جرم انگاری جداگانه فضاسازی رسانه ای است.Necessary Conditions for Criminalizing Media Manipulation in Light of the Verse on Agitation (Arabic: إرْجاف, Romanized: ʾIrjāf)
In line with the expanding role of media in social life and the increasing susceptibility of the general public to it, the market for false and shocking news—especially news related to security issues and armed conflicts—has heated up. On the other hand, the prohibition of “agitation” (Arabic: إرْجاف, Romanized: ʾIrjāf) and the stipulation of severe punishment, along with the emphasis on dealing with “Murjifūn” (agitators) in verses 60 to 62 of sūrat Al-Aḥzāb, provide a jurisprudential basis for “protecting the psychological security of citizens” and complement the crime of “Muḥāraba” (Arabic: اَلْمُحاربه, meaning fight or waging war) refers to ensuring the material security of citizens. From a legal perspective, the legislator, by criminalizing “Baghy” (Arabic: البغی, meaning trespass) and “propaganda against the system,” has protected the political system against both hard and soft threats. However, the protection of the people is limited to the crime of “muḥāraba” and confined to hard threats (life, financial, and security). There has been silence in the face of threats to the psychological security of the public through organized news fabrication and dissemination, which causes anxiety, despair, and discomfort among people and citizens. The question arises: what necessity is there to criminalize “media agitation”? This article, conducted descriptively and analytically using library tools, reveals that ensuring the psychological security of citizens—as a clear example of public rights—requires the separate criminalization of media agitation.
تبلیغات
