تحلیل فقهی و حقوقی سیاست کیفری ایران در قبال اسیدپاشی
آرشیو
چکیده
اسیدپاشی در زمره جنایاتی است که مجازات اصلی و اولیه آن قصاص اعم از نفس، عضو یا منفعت است. ضرورت رعایت مماثله در اجرای قصاص از یک سو و سقوط قصاص در فرضی که خطر تجاوز در قصاص عضو یا منفعت وجود دارد از سوی دیگر موجب شده در خصوص امکان اجرای قصاص در قبال این جرم تردید جدی وجود داشته باشد. مقابله علمی با این رفتار که آثار جسمی و روانی غیرقابل جبرانی بر جسم و روان بزه دیده بر جای می گذارد نیازمند اتخاذ سیاست جنایی مدبّرانه و همه جانبه ای مبتنی بر مولفه های شدت مجازات و حمایت از بزه دیده است. در این میان، تردید در امکان اجرای قصاص هدف بازدارندگی این جرم را تحت تأثیر قرار می دهد.پژوهش حاضر ضمن تحلیل ارکان مادی و معنوی این بزه، سیاست کیفری ایران را در قبال این جرم در پرتو «قانون تشدید مجازات اسی دپاش ی و حمایت از بزه دیدگان ناشی از آن» از من ظر قواعد حقوق کیفری و موازین فقهی از جمله شرط مماثله در استیفای قصاص، مورد ارزیابی قرار می دهد. به رغم نوآوری هایی که قانون جدید در مقایسه با قانون سابق و سازگاری بیشتر آن با فقه اسلامی، کماکان در رفتارهای فیزیکی تشکیل دهنده رکن مادی این جرم، مجازات شروع به جرم اسیدپاشی، ماهیت گذشت اولیاءدم یا بزه دیده در قبال مجازات تعزیری این جرم ابهام وجود دارد. علاوه بر این در خصوص قابلیت اجرا یا عدم اجرای قصاص عضو یا قصاص منفعت میتنی بر شرط مماثلت نیز تردید وجود دارد که شایسته است قانونگذار این نواقص را مرتفع کند.Jurisprudential and Legal Analysis of Iran's Criminal Policy on Acid Attacks
Acid attack is among the crimes for which Qisas is the primary punishment, whether it pertains to the soul, body, or benefit. The necessity of observing the principle of similarity in the implementation of Qisas, juxtaposed with the infeasibility of retribution in instances where there is a risk of excessive harm, has led to significant doubts regarding the applicability of retribution for this crime. Addressing this behavior, which inflicts irreparable physical and psychological harm on the victim, requires the adoption of a prudent and comprehensive criminal policy that emphasizes the severity of punishment and the protection of the victim. In this context, uncertainties surrounding the feasibility of retribution undermine the deterrent objective of this crime.This research analyzes both the material and mental elements of this crime and examines Iran's criminal policy in light of "the Law on Increasing the Punishment of Acid Attacks and Protecting the Victims Thereof" from the perspective of criminal law principles and jurisprudential standards, including the condition of similarity in retribution. Despite the new law's innovations compared to the previous legislation, which align it more closely with Islamic jurisprudence, ambiguities persist regarding the physical behaviors encompassed by this law. There is uncertainty in determining the punishment for the crime of acid attack and the nature of forgiveness by the next of kin or the victim concerning the Ta'zir punishment for this crime. Furthermore, there is uncertainty regarding the enforceability of retribution for limbs or benefits based on the condition of similarity. It is imperative for the legislature to address these deficiencies.
تبلیغات
