پژوهشی در مفهوم زمان در سینمای آهسته با تاکید بر آراء ژیل دلوز (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این پژوهش بر آن است تا در ابتدا به معرفی مختصری از بعد زمان در هنر سینما پرداخته و در ادامه به طور مشخص، به بررسی زمان در سینمای آهسته بپردازد. طرح نظرات ژیل دلوز به عنوان یکی از متأخرترین نظریه پردازان در حوزه سینما، چهارچوب نظری مقاله حاضر را تشکیل می دهد؛ نگارنده، به نظریات این فیلسوف درباره سینمای زمان، به عنوان جدیدترین نظریات مطرح شده درباره سینمای آهسته پرداخته و دراین ارتباط، کریستال زمانی را به عنوان اصطلاحی مطرح توسط این نظریه پرداز سینما که اشاره به هم پوشانی واقعیت و خیال در دنیای فیلم، دارد، معرفی نموده و این نوع سینما را به عنوان یک شیوه بیانی جدید در بیان رابطه انسانی با خودش و با محیط پیرامون، مطرح نموده است. در این مقاله، شکل های مختلف زمان در سینمای آهسته بیان گردیده و برای کمک به درک بهتر موضوع نمونه فیلم هایی نیز برای هرکدام، آورده شده است. مسئله اصلی پژوهش، بیان نوع خاصی از زمان در سینمای آهسته با عنوان زمان فروپاشانه است که اشاره به فروپاشی درونی کاراکتر در طی گذر زمان فیلمی دارد. هدف این پژوهش از نوع بنیادی بوده به طور مشخص، بررسی مؤلفه زمان در سینمای آهسته است. تحقیق از نوع کیفی بوده و روش انجام تحقیق از نوع توصیفی تحلیلی و بر مبنای شیوه مطالعه موردی و نمونه فیلم هاست. جمع آوری داده ها به شیوه کتابخانه ای و اسنادی انجام شده است.یافته اصلی تحقیق، همان زمان فروپاشانه یا ویرانگر است که شخصیت، طی آن به اوج ناامیدی و استیصال درنتیجه شرایط و سرنوشتی که در جهان فیلم بدان دچار شده، می رسد.هدف پژوهش از نوع بنیادی بوده به طور مشخص، بررسی مولفه زمان در سینمای آهسته استتحقیق از نوع کیفی بوده و روش انجام تحقیق از نوع توصیفی تحلیلی و بر مبنای شیوه مطالعه موردی و نمونه فیلم هاست.یافته اصلی تحقیق، همان زمان فروپاشانه یا ویرانگر است که شخصیت، طی آن به اوج نا امیدی و استیصال در نتیجه شرایط و سرنوشتی که در جهان فیلم بدان دچار شده، می رسدA research about time in slow cinema based on the opinions belonged to Gilles Deleuze
The relationship between time and our surroundings has long been one of the most controversial topics in our lives. The significance of this will increase if we consider it a basic part of a medium like cinema, as it directly impacts how viewers perceive and respond to films. The researcher first explains the time factor in cinema and then especially focuses on the time in slow cinema. The research explains different types of time in slow cinema and mentions some film samples to help readers understand the content more precisely. The research is renowned because the researcher concentrates on the most complex matter in cinema: time patterns in films. The subject becomes more important when someone wants to point to some characteristics that distinguish cinema from other art forms. Time is the most crucial factor that signifies this art. It proclaims and separates the cinema from other similar arts, such as painting and photography. Both of these arts are known as the static arts; we don’t see any motion in paintings or photos, but moving images in the cinema always have motion, and this is because of the time passing through the image. Cinema explores various types of time. Some of them are as follows: dead time, no time, collapsing time, fluid time, emotional time, lock time, and crystalline time; the last case is the most important one in this research that refers to the relation between subjectivity and objectivity in the film world. Gilles Deleuze, a prominent philosopher of cinema, proposes a time pattern. He mentions four crystalline patterns: full crystal, cracked crystal, soapy crystal, and shattered crystal. The type or form of the crystal depends on the balance between objectivity and subjectivity. Among these forms, the most recent and significant is the one that best reflects our reality, where our subjective experiences coexist with the external world. This duality also applies to the films created by artists.
تبلیغات
