نقدی بر مجازات محرومیت از حقوق اجتماعی مقرر در قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 در آیینه قانون اساسی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
محرومیت از برخی حقوق اجتماعی مقرر در ماده 26 قانون مجازات اسلامی 1392 که به عنوان مجازات های اصلی و تبعی می باشد، طبق شرایطی برای مدت معین اعمال می گردد و براساس تبصره 2 ماده اخیرالذکر، پس از سپری شدن این مواعد حقوق اجتماعی به محکوم اعاده می شود، اما طبق همین تبصره برخی حقوق اجتماعی، حتی پس از مضی مدت، به محکوم مجازات تبعی اعاده نمی گردد. در این پژوهش که به روش توصیفی و تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانه ای صورت پذیرفته، مشاهده شدکه این رویکرد با برخی از اصول قانون اساسی در تعارض بوده و نیازمند اصلاح است.A Critique on the Punishment of Deprivation of Social Rights Stipulated in the Islamic Penal Code 2012 in the Mirror of the Constitution
Deprivation of some social rights stipulated in Article 26 of the Islamic Penal Law 2013, which is the main and secondary punishments, is applied for a certain period according to conditions, and according to Note 2 of the article, social rights will be returned to the convict after the expiration of these terms, but according to the same Note, some social rights, even after the expiration of the term, are not returned to the convict of secondary punishment. In this research, which was carried out in a descriptive and analytical method using library sources, it was observed that this approach is in conflict with some of the principles of the constitution and needs to be amended.
تبلیغات
