سیاست کیفری ایران در قبال جرائم خاص نظامی نیروهای مسلح
آرشیو
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی سیاست کیفری قانون نیروهای مسلح ایران در قبال جرائم خاص نظامی می باشد. جرائم خاص نظامی مانند اهانت به مقام مافوق، اهانت مقام مافوق به مقام مادون، ترساندن مافوق و نگهبان در حین نگهبانی، تیراندازی غیرقانونی، بی توجهی به دستور مافوق، گزارش خلاف واقع و فرار از خدمت از جمله جرائم مهم در نظام کیفری نیروهای مسلح ایران می باشند، به طوری که در قانون های نیروهای مسلح پس از انقلاب اسلامی (قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب 18/05/1371 و قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب 09/10/1382) به این جرائم پرداخته شده و مورد حساسیت قانونگذار بوده است. پژوهش حاضر که از نظر نوع و هدف کاربردی و با روش توصیفی-تحلیلی صورت پذیرفته است در صدد پاسخ به این پرسش است که قانون های مجازات جرائم نیروهای مسلح در پس از انقلاب اسلامی در رابطه با جرائم خاص نظامی از چه نوع سیاست کیفری افتراقی تبعیت نموده اند؟ می توان بیان داشت که سیاست کیفری افتراقی در جرم «بی توجهی به دستور مافوق» سیاست کیفری سخت گیرانه، در جرائم «اهانت به مقام مافوق» و «تیراندازی غیرقانونی» سیاست کیفری سهل گیرانه، در جرائم «اهانت مقام مافوق به مقام مادون»، «ترساندن مافوق و نگهبان در حین نگهبانی»، «گزارش خلاف واقع» و «فرار از خدمت» هم سیاست کیفری سهل گیرانه و هم سیاست کیفری سخت گیرانه حاکم می باشد.Iran's Criminal Policy for Specific Military Crimes of the Armed Forces
The purpose of the study is to examine the criminal policy of the Iranian Armed Forces Law for specific military crimes. Special military crimes such as insulting a superior, insulting a superior to a subordinate, intimidating superiors and guards while on guard, illegal shooting, disregarding superiors' orders, false reporting, and desertion are important crimes in the criminal system of the Iranian Armed Forces. so that in the laws of the armed forces after the Islamic revolution (the law on the punishment of crimes of the armed forces approved on 09/08/1992 and the law on the punishment of crimes of the armed forces approved on 30/12/2003) these crimes were dealt with and were subject to the sensitivity of the legislator is The current research, which is applied in terms of its type and purpose, and has been carried out with the descriptive-analytical method, is trying to answer the question of what kind of differential criminal policy the laws on the punishment of the crimes of the armed forces after the Islamic revolution in relation to specific military crimes follow. have they done It can be said that the discriminatory criminal policy in the crime of "disregarding the superior's order" is a strict criminal policy in the crimes of "insulting a superior" and "illegal shooting" and a lax criminal policy in the crimes of "insulting a superior to a subordinate". "Scare superiors and guards during guarding", "false report" and "deserting from service" are both lenient criminal policy and strict criminal policy.
تبلیغات
