تحلیل فرایندهای رسوبات بادی و مخاطرات آن در دشت سیستان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف از انجام این تحقیق ارزیابی شدت وقوع فرسایش بادی و تحلیل فرآیندهای رسوب گذاری دشت سیستان در دو کانون بحرانی نیاتک و جزینک با وسعتی در حدود 131660 هکتار در جنوب شرقی زابل واقع در شمال استان سیستان و بلوچستان است. از اهداف مهم این پژوهش ارائه راهکارهای مناسب برای به حداقل رساندن آسیب های ناشی از مخاطرات نهشته های بادی و خسارات ثانویه آن و نیز بررسی و شناسایی مخاطرات ناشی از نهشته های بادی، در بخش های تأسیسات، کشاورزی، جاده ها و خسارات وارده به منطقه است. مخاطرات ماسه های روان یکی از مهم ترین مخاطرات طبیعی منطقه دشت سیستان است که در سال های اخیر تکرار و شدت وقوع آن بیشتر شده است. ازآنجایی که به دلیل تغییرات اقلیمی و خشک سالی های دو دهه اخیر در منطقه موردمطالعه پوشش گیاهی تضعیف شده و منطقه پتانسیل فرسایش پذیری زیادی دارد و شدت گرفته است؛ بنابراین ضروری است وقوع این مخاطره و درنتیجه افزایش آسیب پذیری و خسارات جانی و مالی ناشی از آن بیشتر مورد بررسی قرار گیرد. بازدیدهای میدانی، بررسی عکس های هوایی، بررسی تصاویر ماهواره ای با دوره های زمانی مختلف، بررسی مورفولوژی عمومی و بادهای منطقه (120 روزه) و مکان یابی به لحاظ مطالعه ژئومورفولوژی منطقه، نمونه برداری از رسوبات (رسوب شناسی و ترسیم نمودارهای مربوطه) و مطالعات آزمایشگاهی (آزمایش های XRD"دیفراکسیون اشعه ایکس" و XRF"فلوئورسانس اشعه ایکس"، آزمایشات گرانولومتری، مورفوسکوپی و تعیین پارامترهای آماری)، انجام شد. در این پژوهش از نقشه های توپوگرافی، نقشه های زمین شناسی، نرم افزارهای رایانه ای ازجمله ENVI و GIS استفاده شد. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد، عامل اصلی مخاطرات، بادهای فرساینده منطقه بوده که جهت باد غالب و جهت انتقال ماسه عموماً شمال غربی به جنوب شرقی با زاویه 330 تا 360 درجه که با مرکزیت تپه های ماسه های موجود و بادهای 120 روزه بیشترین اثر را در منطقه دارد و عوامل متعددی از قبیل وزش بادهای شدید و دائمی، کم شیب و کم عارضه بودن دشت، ریزدانه بودن خاک، خشک سالی های متوالی و فقر پوشش گیاهی در میزان جابجایی ماسه ها در سطح دشت سیستان و ورود به مخازن چاه نیمه نقش اساسی دارد.Analysis of Aeolian Deposit Processes and their Hazards in Sistan Plain
This research aims to evaluate the intensity of wind erosion and analyze the deposit processes in the Sistan Plain, focusing on two critical loci, Niatak and Jazink, covering approximately 131,660 hectares in southeastern Zabol, located in northern Sistan and Baluchestan Province in southeastern Iran. The key objectives of the research include providing appropriate solutions to minimize the damage caused by aeolian deposits and their secondary damage and identifying the hazards due to aeolian deposits in construction, agriculture, roads, and the damage incurred in the region. Wind-blown sand hazards as major natural threats in the Sistan Plain have increased in frequency and intensity in recent years. Due to climate change and the droughts of the past two decades, the vegetation cover has weakened in the research area, increasing its susceptibility to erosion. Therefore, it is essential to further evaluate the occurrence of this hazard and the resultant increase in vulnerability and associated financial and human losses. The research uses field studies, aerial photo analysis, satellite image evaluation over different periods, assessment of the regional general morphology and prevailing winds (120-day winds), geomorphological mapping of the area, as well as deposit sampling (sedimentology and related diagram plotting), and laboratory studies (X-ray diffraction (XRD), X-ray Fluorescence (XRF), and granulometry tests, morphoscopy, and statistical parameter determination). Comparative analysis and data analysis will be performed after conducting the relevant tests. Topographic maps, geological maps, and computer software such as ENVI and GIS were used in this research. The research results indicate that sand transport and prevailing wind directions are generally from northwest to southeast. This pattern, along with the centrality of existing dunes and 120-day winds, has the greatest effect on the region. Various factors such as strong and persistent winds, the flat and unobstructed nature of the plain, fine-grained soil, successive droughts, and poor vegetation cover play crucial roles in the extent of sand displacement across the Sistan Plain and the entry into the Chahnimeh reservoirs.