La formation des formateurs aux TICE en classe virtuelle: le cas des enseignants de FLE des instituts de langues en Iran (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
La présente étude porte sur la formation des formateurs pour les cours à distance, notamment au sujet d’intégration des TICE dans les cours de FLE en Iran. Dans ce travail, en adoptant une recherche description, nous cherchons à explorer le niveau de la formation des enseignants iraniens de FLE, ainsi que la manière d’intégration des TICE dans leurs cours à distance. Pour ce faire, 30 séances de cours de FLE de 12 enseignants sous forme des vidéos enregistrées ont été observées. Un entretien auprès de 15 enseignants a également été mené. L’analyse des données collectées est basée sur les grilles d’observation de cours et d’analyse d’entretien dont l’élaboration font de notre étude, une recherche production. Les résultats obtenus montrent que la plupart des enseignants iraniens de FLE n’ont pas passé de formation des formateurs pour les cours à distance. Les enseignants se servent des TICE de manière différente ; pour certains les TICE sont à garder l’attention des apprenants et à rapprocher les caractéristiques d’un cours à distance à un cours en présentiel et pour d’autres, les TICE sont professionnellement utilisées afin de rendre les cours à distance plus interactifs et plus efficaces. Ces derniers sont assurés par les enseignants formés. Ainsi, à partir de notre cadre théorique, mais également de l’analyse des données recueillies, ce travail propose les caractéristiques d’une formation de formateurs optimale ainsi qu’un scénario didactique pour la formation aux TICE dans les cours virtuels en Iran.تربیت مدرسان در استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در کلاس های مجازی: مورد مدرسان زبان فرانسه در آموزشگاه های زبان در ایران
مقاله پیش رو به بررسی ویژگی های دوره بهینه تربیت مدرس، مختص مدرسان ایرانی زبان فرانسه جهت استفاده از فناوری های اطلاعات و ارتباطات در کلاس های مجازی می پردازد. بنابراین، با به کارگیری روش توصیفی، تلاش شده تا سطح آموزشی مدرسان ایرانی جهت تدریس در کلاس های مجازی و نیز رویه آنها در استفاده از ابزارهای فناورانه در این گونه کلاس ها، بررسی شود. بدین منظور، 30 ویدئوی ضبط شده از جلسه های کلاس 12 مدرس زبان فرانسه مشاهده شده و نیز با ۱۵ مدرس ایرانی زبان فرانسه، مصاحبه صورت گرفته است. تحلیل داده های گردآوری شده با به کارگیری پژوهش تولیدی، بر اساس جدول مشاهده کلاس و تحلیل مصاحبه، به روش کیفی صورت گرفته است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که غالب مدرسان ایرانی به میزان کافی برای تدریس در کلاس های مجازی آموزش ندیده اند. استفاده از فناوری در کلاس های ایشان، در برخی موارد صرفاً به منظور جلب توجه زبان آموزان به محتوا و یا مشابه سازی فضای کلاس مجازی با کلاس حضوری است. با این حال، در کلاس های مدرسان دوره دیده، فناوری در خدمت ایجاد تعامل در کلاس مجازی و بهینه سازی تدریس است. در نهایت، حسب چارچوب نظری و پژوهش میدانی به عمل آمده، ویژگی های دوره تربیت مدرسان مختص کلاس های مجازی استخراج و سناریوی آموزشی ویژه این دست کلاس ها برای مدرسان ایرانی زبان فرانسه پیشنهاد شده است.
تربیت مدرسان، فناوری اطلاعات و ارتباطات برای آموزش، کلاس مجازی، مهندسی آموزشی