چکیده

زمینه و هدف : امروزه یکی از مهم ترین اهداف سازمان ها و نهادهای مدیریت بخش گردشگری شهرها، بهبود همه جانبه وضعیت کلان شهرهای گردشگرپذیر به واسطه برنامه ریزی آگاهانه برای بخش های مرتبط با آن می باشد. در این راستا استفاده از شاخص شکوفایی گردشگری شهری و سنجش وضعیت آن در کلان شهرهای گردشگرپذیر بسیار حائز اهمیت است. لذا هدف پژوهش حاضر ارزیابی وضعیت شکوفایی گردشگری شهری بر مبنای شاخص شکوفایی از دیدگاه خبرگان در کلان شهر اصفهان می باشد. روش شناسی : روش پژوهش حاضر توصیفی-تحلیلی و پیمایشی است. در این راستا از آزمون های آماری تی تک نمونه ای و تحلیل واریانس در قالب نرم افزار SPSS استفاده شده است. یافته ها : یافته های پژوهش بیانگر آن است که وضعیت ابعاد اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی، زیرساختی، پایداری و نهادی شاخص شکوفایی گردشگری در مناطق شهری اصفهان یکسان نیست. در این رابطه اختلاف مناطق شهری از طریق آزمون تعقیبی دانکن تأیید گردید. نتیجه گیری و پیشنهادها : به طورکلی نتایج نشان دهنده این است که وضعیت شکوفایی مناطق 3، 5 و 6 شهری اصفهان بهتر از دیگر مناطق این شهر می باشد. مناطق 4 و 9 دارای وضعیت متوسط و همچنین مناطق 11، 13 و 14 این شهر از نظر شاخص شکوفایی گردشگری شهری دارای وضعیتی نامطلوب بوده اند. نهایتاً بر اساس وضعیت و نیازمندی های هر منطقه، پیشنهادهایی به منظور ارتقای شکوفایی آن ارائه شده است. نوآوری و اصالت : با توجه به این که تاکنون در زمینه شکوفایی بخش گردشگری شهری از دیدگاه کارشناسان و مسؤولین پژوهشی در کشور ایران انجام نشده است، پژوهش حاضر دارای نوآوری است.

Evaluation of the status of prosperity of the destination based on the prosperity index from the point of view of experts (case study: Isfahan metropolis)

Context and purpose : Today, one of the most important goals of organizations and institutions managing the tourism sector of cities is to comprehensively improve the situation of touristic metropolises through conscious planning for related sectors. In this regard, it is very important to use the prosperity index of urban tourism and measure its situation in touristic metropolises. Therefore, the current research aims to evaluate the state of urban tourism prosperity based on the prosperity index from the point of view of experts in the metropolis of Isfahan. Methodology : The present research follows a descriptive-analytical and survey method. In this regard, sample t-tech statistical tests and analysis of variance were used with the help of SPSS software. Findings : The research findings show that the economic, sociocultural, infrastructural, sustainability, and institutional aspects of the tourism prosperity index are not the same in the urban areas of Isfahan. In this regard, the difference between urban areas was confirmed through Duncan's post hoc test. Conclusion : In general, the results show that the prosperity of the 3rd, 5th, and 6th urban areas of Isfahan is better than that of other areas of this city. Regions 4 and 9 have an average status, and regions 11, 13, and 14 of this city have an unfavorable status in terms of the urban tourism prosperity index. Finally, based on the situation and needs of each region, suggestions have been made to promote its prosperity. Originality/value : The current study is innovative, considering the fact that no research has been done on the flourishing of the urban tourism sector from the point of view of experts and research officials in Iran.

تبلیغات