تبیین سازگاری تشکیک خاصی و وحدت شخصی وجود براساس دیدگاه علامه طباطبایی (ره) (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
دیدگاه متداول در ارتباط تشکیک خاصی با وحدت شخصی وجود، تنافی آن دوست؛ به نحوی که اگر کسی قائل به وحدت شخصی وجود شد باید از تشکیک خاصی عبور کرده و به جای تشکیک در وجود قائل به تشکیک در ظهورات وجود گردد. علامه در «مصاحبات»، دیدگاه متفاوتی بیان کرده و معتقد شده اند که این دو با یکدیگر تنافی ندارند. مقاله حاضر با هدف تبیین چگونگی این سازگاری براساس مبانی فلسفی علامه طباطبایی1، به روش توصیفی و تحلیلی به این مطلب پرداخته است و در نهایت روشن شده که براساس دیدگاه علامه، هر علتی نسبت به معلول خود دارای تمایز احاطی و در نتیجه دارای اطلاق مقسمی است. علاوه بر آن، علامه معتقد است که معلول گرچه وجود نیست، اما موجود است. این مبانی به تبیین وحدت شخصی وجود به خاطر اطلاق مقسمی آن و تبیین تشکیک در وجود به دلیل موجودیت معالیل منتهی گردید.Compatibility between Special Sort of Gradation and Particular Unity of Existence: Exposition Based on the Perspective of ‘Allāmah Ṭabāṭabā’ī
The common perspective on the relationship between the special sort of gradation (tashkīk-i khāṣṣī) and the particular unity (al-waḥdat al-shakhsī) of existence suggests their contradiction. According to this view, if one adheres to the particular unity of existence, they must go past the special sort of gradation and believe in the gradation of manifestations of existence rather than the gradation of existence. However, ‘Allāmah Ṭabāṭabā’ī, in his "Conversations," presents a different perspective and believes that these two concepts are not contradictory. This article, employing a descriptive-analytical approach, aims to elucidate the manner of compatibility between the special sort of gradation and the particular unity of existence based on the philosophical foundations of ‘Allāmah Ṭabāṭabā’ī. Finally it becomes evident that, according to ‘Allāmah Ṭabāṭabā'ī’s viewpoint, every cause has an encompassing distinction concerning its effect and, as a result, enjoys a category absoluteness (iṭlāq-i maqsamī). Additionally, he believes that although the effect does not have an independent existence, it does exist. These principles lead to the explanation of the particular unity of existence due to its category absoluteness and the clarification of gradation of existence because of the existence of effects.
تبلیغات
