بررسی روش شناسی پروژه های آینده نگاری راهبردی در ایران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
اگرچه تاریخچه آینده نگاری به دهه ۴۰ میلادی برمی گردد (Jemala, 2010)، کاربرد آن روز به روز به عنوان رویکرد میان رشته ای ارتقاء یافته نسبت به برنامه ریزی راهبردی، در دنیا گسترش می یابد. در ایران نیز آینده نگاری راهبردی طی دهه گذشته مورد توجه قرار گرفته است و با گذشت زمان کاربرد آن در سازمان های دولتی و خصوصی افزایش می یابد. در این پژوهش با هدف فراتحلیل (متاآنالیز) مقالات منتشر شده برنامه ریزی راهبردی و آینده نگاری راهبردی در ایران، در مرحله اول، مرور نظام مند ادبیات، تمامی مقالات منتشر شده حوزه آینده نگاری و مقالات برنامه ریزی راهبردی در ایران مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله دوم بر اساس شاخص هایی که در این مقاله به عنوان معیار قرار گرفته اند، ۵۳ مقاله انتخاب و بر اساس روش فراتحلیل مورد نقد و بررسی قرار گرفت. بر اساس یافته های پژوهش خلأ مقالات آینده نگاری راهبردی که گام های کلیدی آن را به صورت روش مند مستند نموده باشند بسیار محسوس است و انتظار داریم خروجی آینده نگاری راهبردی، یعنی برنامه ریزی راهبردی به صورت روش مند و نظام مند باشد. ولی در میان تمام مقالات آینده نگاری راهبردی، تنها ۸ درصد مقالات این خروجی را ارائه نموده اند. سایر مقالات به پیشنهاد برخی راهکارها بدون اشاره به روش دستیابی به آن ها بسنده نموده اند و یا اساساً آینده نگاری راهبردی محسوب نمی شوند. (به طور سنتی و بدون آینده پژوهی، به برنامه ریزی راهبردی پرداخته اند.) در پایان، مدل بومی آینده نگاری راهبردی بر اساس نتایج فراتحلیل ارائه شده است؛ که شامل چهار مرحله چارچوب سازی (با روش تحلیل محیط داخلی و خارجی)، پویش افق (با روش تحلیل تأثیر متقابل)، پیش بینی (با روش سناریونویسی) و برنامه ریزی راهبردی (با روش سوات) می شود.A review on methodology of strategic foresight projects in Iran
Although the history of foresight dates back to the 1940s (Jemala, 2010) its application is expanding as an enhanced interdisciplinary approach to strategic planning. In Iran, strategic foresight has received attention during the last decade, and with the passage of time, its use in public and private organizations is also increasing. In this study, with the aim of synthesis of published articles on strategic planning and strategic foresight in Iran, in the first stage, a systematic review of the literature, all published articles in the field of foresight and strategic planning in Iran were reviewed. In the second stage, based on the indicators that are used as criteria in this article, 53 articles were selected and reviewed based on Qualitative Research Synthesis method. Based on the research findings, the gap of strategic foresight articles that have methodically documented the key steps is very significant and we expect the output of strategic foresight to be methodically and systematically strategic planning. Unfortunately, between all of the strategic foresight articles, only 8 percent have presented this output, and one article states that strategic planning was done but not reflected in the article. Other articles suffice to suggest some solutions without mentioning the method of achieving them or are not considered as strategic foresight. (Traditionally, without futures studies, they have planned.) Finally, the indigenous model of strategic foresight is presented based on the results of meta-analysis; Which includes four stages of framing (by internal and external environment analysis method), horizon scanning (by cross impact analysis method), forecasting (by scenario method) and strategic planning (by SWOT method).