پژوهش حاضر به بررسی تاثیر عوامل موثر بر کیفیت آموزش برنامه های آموزش مجازی در دوران کرونا پرداخته است. این پژوهش، در روش شناسی توصیفی - پیمایشی می باشد. جامعه آماری مدیران مقطع دوم متوسطه پسرانه منطقه 5 شهر تهران به تعداد 120 نفر می باشد که حجم نمونه آماری نیز به با استفاد از جدول مورگان به تعداد 92 نفر می باشد. روش نمونه گیری نیز به روش تصادفی ساده انجام شده است. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه می باشد. پرسشنامه پرسشنامه کیفیت آموزش کلانتری (۱۳۹۴) شامل 20 گویه، پرسشنامه آموزش مجازی کیم و همکاران(2005) شامل 20 سوال می باشد.، هم چنین برای انجام تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای spss, PLS استفاده شده است. در نتیجه فرضیه های تحقیق 1- زیرساخت مناسب آموزش الکترونیک بر کیفیت آموزش برنامه های آموزش مجازی در دوران کروناتاثیر مثبت و. معناداری دارد.2- ارتباط مفید و موثر بین معلمان و دانش آموزان بر کیفیت آموزش برنامه های آموزش مجازی در دوران کروناتاثیر مثبت و. معناداری دارد.3- عدم تسلط کامل معلمان و والدین بر فناوری اطلاعات بر کیفیت آموزش برنامه های آموزش مجازی در دوران کروناتاثیر مثبت و. معناداری دارد.4- تمرکز دانش آموزان در فضای مجازی بر کیفیت آموزش برنامه های آموزش مجازی در دوران کروناتاثیر مثبت و. معناداری دارد.5- تمایل دانش آموزان به استفاده از آموزش مجازی بر کیفیت آموزش برنامه های آموزش مجازی در دوران کروناتاثیر مثبت و. معناداری دارد.6- انعطاف پذیری و آزادی عمل دانش آموزان بر کیفیت آموزش برنامه های آموزش مجازی در دوران کروناتاثیر مثبت و. معناداری دارد.