آرشیو

آرشیو شماره ها:
۱۴

چکیده

بحث رؤیت خداوند متعال از دیرباز میان اندیشمندان مسلمان مورد مناقشه بوده است. اینکه آیا می توان خداوند را با چشمان ظاهری در دنیا و آخرت دید یا نه مورد اختلاف است. یکی از آیاتی که موافقین و مخالفین رؤیت برای اثبات ادعای خویش به آن استدلال کرده اند آیه ۱۰۳ سوره انعام است. موافقین استدلال می کنند، این آیه در مقام مدح پروردگار است و مدح در صورتی صدق می کند که او بالذات دیدنی باشد، و لفظ «أَبصار» در آیه با صیغه جمع آمده؛ یعنی تمام چشم ها او را نمی بینند و مفهوم مخالف آن این است که بعضی از چشم ها می توانند او را ببینند. همچنین خداوند در آخرت حس دیگری را برای انسان می آفریند که با آن خدا را ببیند. در مقابل مخالفین رؤیت هم استدلال کرده اند که با توجه به آیات قبل و فراز آخر آیه، دیده نشدن خداوند متعال با چشم سر، در واقع مدح خداوند است. همچنین ادراک چون با لفظ ابصار قرین است، به معنای رؤیت است و آیه این نوع رؤیت را انکار کرده است. به باور ما این آیه به صراحت رؤیت ظاهری خداوند را نفی می کند.

A comparative study of the issue of seeing God from the interpretive perspective of Imami and popular commentators

The issue of seeing God Almighty has long been disputed among Muslim thinkers. Whether it is possible to see God with external eyes in this world and the hereafter is a matter of dispute. One of the verses that the proponents and opponents of vision have argued to prove their claim is verse 103 of Surah An'am. Those who agree argue that this verse is a praise of the Lord, and the praise applies If he is really visible, and the word Absar is plural, meaning that all eyes do not see God, but it does not negate that some eyes do see God. Also, in the hereafter, God will create a sixth sense for man to see God. Opponents of vision have also argued; According to the previous verses and the last paragraph of the verse, not seeing God Almighty with the eyes of the head is actually a praise of God. Also, perception, because it is related to the word Absar, means vision, and the verse has denied this type of vision. In our opinion, this verse clearly negates seeing God with the eyes.

تبلیغات