بررسی ویژگی های سبکی نسخه خطی انتخاب منتخب التواریخ (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
نسخه خطی «انتخاب منتخب التواریخ» که به اختصار انتخاب منتخب نامیده می شود یکی از متون تاریخی قرن یازدهم است که توسط عبدالشکور بن عبدالواسع هندوستانی از منشیان دربار گورکانیان هند و به منظور شرح خلاصه ای از تاریخ عمومی بشر از ابتدای خلقت تا زمان ﻣﺆلف (1084 ق.) در پنج فصل مشتمل بر اقسام و ابواب جداگانه با زبانی ادبی به ﺭﺷﺘه تحریر درآمده و به اورنگ زیب، ششمین پادشاه گورکانی تقدیم شده است. در این پژوهش سعی گردیده تا ضمن معرفی اثر و مؤلف آن با استفاده از ﻧﺴﺨه خطی موجود و منابع کتابخانه ای، با رویکرد تحلیلی _توصیفی و به شیوه متن پژوهی به بررسی خصوصیات سبکی آن در سه ساحت زبانی، ادبی و فکری پرداخته شود. در سطح زبانی کاربرد فراوان لغات و اصطلاحات عربی، ترکی و هندی دیده می شود که بخشی از آن مربوط به سبک دوره و بخشی نیز به سواد و دانش ادبی ﻣﺆلف برمی گردد. نثر کتاب در قسمت توصیفات مسجع است، از انواع جناس در آن استفاده شده و کنایات خاصی که منحصر بفرد است در آن دیده می شود. از نظر فکری نیز اثر شامل اطلاعات جامعه شناسی و مردم شناسی ارزشمندی است که برای پژوهشگران این حوزه می تواند مفید باشد. گرچه موضوع نسخه در حوزه تاریخ عمومی است اما به دلیل اشتمال بر اصطلاحات، لغات و اطلاعاتی که در محدوده زندگی ﻣﺆلف کاربرد داشته می تواند در بررسی سیر و تطور نثر فارسی در مناطق فارسی زبان سودمند افتد.Examining the stylistic features of Entekhabe-Muntakhab-ol-Tawarikh manuscript
Entekhabe-Muntakhab-ol-Tawarikh, abbreviated as Entekhab Muntakhab, is one of the historical texts of the 11th century, written by Abd-ol-Shakur Bin-Abd-ol-Vase Tattavi Hindustani, one of the secretaries of the Gurkanian Empire in India, in order to describe a summary of the general history of humankind from the beginning of creation to the author's living time (1084 A.H.). It has been written in the literary language in five articles consisting of different sections and chapters and dedicated to Aurangzeb, the 6th Gurkanian King. In this research, while introducing the work and its author using the existing manuscript and library sources, with a descriptive-analytical approach and employing the method of textual analysis, it has been tried to examine its stylistic features in three linguistic, literary, and intellectual areas. At the linguistic level, many Arabic, Turkish, and Indian words and expressions can be seen; some of which are attributed to the author's living period style and some to his literacy and literary knowledge. The book's prose in the description section is rhymed, different puns are used, and unique special allusions can be seen in it. From an intellectual point of view, the work contains valuable sociological and anthropological information that can be useful for researchers in this field. Although the manuscript's topic is general history, the inclusion of expressions, words, and information used in the author's lifetime can help examine the progress and development of Persian prose in Persian-speaking regions.
تبلیغات
