اثربخشی شفقت درمانی بر سلامت روان و انسجام درونی اعضای جوان تیم های سفیران حمایت روانی سازمان جوانان جمعیت هلال احمر

چکیده

زمینه و هدف: یکی از روش های درمانی برگرفته از موج سوم روان درمانی که درباره آن پژوهش های اندکی انجام شده شفقت درمانی است؛ از این رو، هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت درمانی بر سلامت روان و انسجام درونی اعضای جوان تیم های سفیران حمایت روانی سازمان جوانان جمعیت هلال احمر شهر تهران در سال 1398 بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه اعضای جوان تیم های سفیران حمایت روانی سازمان جوانان جمعیت هلال احمر شهر تهران بودند که با روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار داده شدند. گروه آزمایش 8 جلسه تحت آموزش مبتنی بر شفقت قرار گرفتند و گروه کنترل در طول این مدت در انتظار درمان ماندند. روش جمع آوری داده ها بر اساس پرسشنامه استاندارد سلامت روان (گلدبرگ، 1972) و پرسشنامه استاندارد حس انسجام (آنتونسکی، 1987) انجام گرفت. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد که مقدار آن برای پرسشنامه سلامت روانی 81/0 و پرسش نامه حس انسجام بالای 72/0 به دست آمد. همین طور از روایی محتوا به منظور آزمون روایی پرسشنامه استفاده شد، که برای این منظور پرسشنامه ها به تأیید متخصصین مربوطه رسید. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS19 در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که شفقت درمانی بر "اضطراب و بی خوابی"، "نارساکنش وری اجتماعی" و "افسردگی" جوانان موثر است، در حالی که از نظر "نشانه های جسمی" تفاوتی بین گروه ها وجود نداشت. همچنین نتایج نشان داد درمان مبتنی بر شفقت انسجام درونی جوانان را افزایش داده است. نتیجه گیری: درمان مبتنی بر شفقت به عنوان شیوه درمانی جدید، احتمالا گزینه مداخله ای مناسبی در جهت افزایش انسجام درونی و سلامت روان محسوب می شود.