زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین هوش معنوی و خلاقیت با کمرویی نوجوانان دختر مقطع متوسطه بود. روش پژوهش: این پژوهش توصیفی – همبستگی و طرح پژوهش از نوع همبستگی بوده که از بین دختران نوجوان مقطع متوسطه شهرستان ساوه که در سال تحصیلی 95-1394 مشغول به تحصیل بودند نمونه آماری 150 دانش آموز و با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش پرسشنامه هوش معنوی کینگ، پرسشنامه خلاقیت عابدی و پرسشنامه کمرویی سموعی بودند. داده ها با روش همبستگی پیرسون و مدل رگرسیون خطی ساده تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که بین هوش معنوی با خلاقیت با ضریب همبستگی به دست آمده (207/0 =r و 05/0= P) رابطه مثبت و بین هوش معنوی با کمرویی با ضریب همبستگی (181/0- =r و 05/0= P) و بین کمرویی و خلاقیت با ضریب همبستگی به دست آمده (164/0- =r و 05/0= P) رابطه منفی معناداری وجود دارد. همچنین تحلیل رگرسیون نشان داد که هوش معنوی و خلاقیت، کمرویی را در دانش آموزان پیش بینی می کنند. نتیجه گیری: نتایج نشان دادند که مؤلفه ی آگاهی متعالی بر پیش بینی کمرویی در دانش آموزان مؤثر بودند.