تحلیلی بر پایداری اجتماعی در رابطه تعاملی شهروندان و مدیریت شهری با استفاده از روش تحلیل عاملی (نمونه موردی: شهروندان شهر اصفهان) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
پایداری اجتماعی متاثر از مؤلفه های اجتماعی و نهادی، شامل شاخص های متنوعی از توسعه شهری پایدار است. یکی از این مؤلفه ها، ایجاد رابطه تعاملی شهروندان و نهاد اجتماعی در جامعه مدنی است. مدیریت شهری به عنوان یک نهاد عمومی، می تواند نهادهای تسهیلگر و واسط میان شهروندان و دولت باشد. به نظر می رسد برای تحقق پایداری اجتماعی به ایجاد رابطه تعاملی میان شهروندان و مدیریت شهری نیاز باشد. این مقاله با هدف تدوین مدل ساختاری بر اساس آزمون شاخص های اجتماعی و با استفاده از روش تحلیل عاملی تاییدی، مدل پنج شاخصه ای را برای سنجش این رابطه تعاملی پیشنهاد می دهد. در شهر اصفهان با پیشینه تحقق طرح های فرهنگی، میزان آگاهی و مطالبه گری اجتماعی در شهروندان قابل توجه است. به همین منظور 1806 نفر از شهروندان از تمام محلات شهر اصفهان انتخاب شده و برای بررسی این شبه نظریه از آنان سوال پرسیده شده است. بر این اساس عوامل تاثیرگذار در پنج شاخص با ضرایب همبستگی، برای تحقق پایداری اجتماعی وجود دارد. به منظور تایید یا رد شبه نظریه مطرح شده، یک مدل عاملی در نرم افزار آموس ترسیم و شبه نظریه از طریق پرسشنامه آزمون شد. نتایج نشان داد، مقدار CMIN/DF برابر 13/3 مقدار CFI برابر 94/0 مقدار RMSEA برابر 03/0 که همگی دلالت بر تایید مدل ساختاری این مقاله دارند. نتایج نشان داد که شاخص های؛ مشارکت اجتماعی، آگاهی اجتماعی، اعتماد اجتماعی، رضایتمندی اجتماعی و مطالبه گری اجتماعی برای ایجاد رابطه تعاملی بین شهروندان و مدیریت شهری اثرگذار هستند و می توانند به عنوان ابزاری برای تقویت پایداری اجتماعی در این رابطه تعاملی استفاده شود.An Analysis of Social Sustainability in the Interactive Relationship between Citizens and Urban Management by Using Factor Analysis Method, A Case Study of Isfahan Citizens
Social sustainability affected by social and institutional components includes various indicators of sustainable urban development. One of these components is the creation of an interactive relationship between citizens and social institutions in civil society, which strengthens the presence of social institutions and groups leading to its dynamism. Urban management, as a public institution, can be one of the facilitators and intermediaries between citizens and the government. It seems that in order to achieve social and institutional sustainability, it is necessary to create an interactive relationship between citizens and urban management. This article aims to develop a structural model based on the test of social indicators in the city of Isfahan and using the method of confirmatory factor analysis, proposes a five-indicator model to measure the interaction between citizens and urban management. Accordingly, there are factors affecting the strengthening and facilitation of citizen relations and urban management in five indicators with correlation coefficients to achieve social sustainability. In order to confirm or reject the pseudo-theory, a factor model was drawn in Amos software and the pseudo-theory was tested through 1806 questionnaires. The results showed that the CMIN / DF value was 3.13, the CFI value was 0.942, and the RMSEA value was 0.034, all of which indicate the approval of the structural model of this paper. The results showed that the assumed indicators; Social participation, social awareness, social trust, social satisfaction and social demand are effective for creating an interactive relationship between citizens and urban management. And can be used as a tool to strengthen social sustainability in the interactive relationship between citizens and urban management.
تبلیغات
