آرشیو

آرشیو شماره ها:
۳۱

چکیده

کانت در بخش «تحلیل قوه حکم زیباشناختی»، در نقد قوه حکم ، به تحلیل عملکردهای منطقی حکم ذوقی می پردازد. در میان مؤلفه های چهارگانه حکم، مؤلفه کمّیت به اعتبار کلی آن نظر دارد. به طورکلی، کانت در بحث درباره حکم ذوقی ازحیث کمّیت، در صدد است اثبات کند حکم ذوقی از کلیتی بهره مند است که این کلیت، با ابتنای به اصل پیشینیِ آن، سبب اعتبارش نزد همگان می شود و دراین راستا، وی احکامی را با عنوان «تأملی» معرفی کرده و آنها را از احکام اندراجیِ مطرح در دو نقد پیشین متمایز می کند. کانت احکام تأملی را به مثابه احکام کلی تبیین می کند و مدعی است آنها نیز مانند احکام اندراجی دارای اصلی پیشینی هستند؛ اما او کلیت حکم تأملی را نه با ارجاع به خصوصیات تعیّنی ابژه، بلکه با ارجاع به قابلیت درمیان گذاشتن حالت ضمیرِ سوژه، تصدیق می کند. کانت به منظور تبیین کلیت چنین احکامی، تمهیدی متفاوت را نسبت به روش تبیین احکام اندراجی، در نظر می گیرد. وی در چهارچوب تبیین عملکردهای منطقی این احکام، تحلیل مؤلفه کیفیِ حکم را بر تحلیل مؤلفه کمّی آن مقدم داشته و تبیین بی علقه بودن حکم ذوقی را مبنایی برای امکان کلیت (اعتبار عمومی) آن قرار می دهد. پژوهش پیش رو در نظر دارد تا کارآمدی چنین تمهیدی را بررسی کند و اهمیتش را در تحلیل حکم زیباشناختی از منظری جدید کاوش کند.

The Arrangement Function of the Moments of Taste Judgment in Kant's Aesthetics

Kant analyses the judgment of taste logical functions in “Analytic of the Aesthetic Power of Judgment” section of Critique of the Power of judgment . Among the quadruplet moments of the judgement, the quantity moment considers the universal validity of the judgment. generally, in discussion about the judgment of taste in terms of quantity, Kant intends to prove that the judgment of taste has a universality which, on the basis of its a priori principle, causes its validity in everyone view and in this regard, he introduces judgements as "reflective" and distinguishes them from the subsuming judgments that considered in the previous two critiques. Kant explains the reflective judgments as the universal judgments and claims they have also a priori principle just like subsuming judgments. But he affirms the universality of the reflective judgment not by reference to the determinative properties of the object, but by reference to communicability of the subject's state of mind. In order to explain the universality of such judgments, Kant considers a different preparation with the explanation method of determinative judgments. In the explaining framework of the logical functions of these judgments, he has preceded analyzing of qualitative moment of judgment to analyzing of its quantitative moment and uses the explanation of the disinterestedness of the taste judgement as a basis for the possibility of its universality (general validity). The present essay intends to question the effectiveness of such a preparation and to explore its importance in the analysis of aesthetic judgment from a new perspective.

تبلیغات