Aurélia : un monde qui va de soi Le problème d’acausalité dans les visions (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
Aurélia ou le rêve et la vie (1855) de Gérard de Nerval est sous l'enseigne d'un mécanisme intelligent. Celui-ci s'incarne à la fois dans la démarche immotivée des visions et le comportement passif du narrateur. Cette double gratuité dont la mise en forme s'attribue une bonne partie des ressources langagières de l'écriture d'Aurélia se remanie, au cours du récit, pour rendre compte des différentes nuances de l'idée nervalienne de « seconde vie ». Nous nous intéressons donc, dans cette étude, aux points du texte où le principe d'acausalité constitue un biais d'interprétation pour le rêve.دنیای بدیهی اورلیا. مسأله عدم علیت در تصاویر رؤیا
اورلیا یا رؤیا و زندگی (1855)، اثر ژرار دو نروال، از مکانیسمی هوشمند تبعیت می کند. این مکانیسم در عین حال در عملکرد بی انگیزه تصاوبر خیال و رفتار منفعلانه راوی نمایان می شود. این بی انگیزگی دوطرفه که نمایش آن بخش عمده ای از ظرفیت-های زبانی نوشتار اورلیا را به خود اختصاص می دهد، در طول داستان، پیوسته دستخوش تغییرشده تا از جنبه های مختلف اندیشه نویسنده مبنی بر «حیات ثانویه» پرده بردارد. از این رو، در پژوهش حاضر به نقاطی از متن خواهیم پرداخت که در آنجا اصل «عدم علیت» به عنوان ابزاری برای تعبیر رؤیا مورد استفاده قرار می گیرد.
تبلیغات
