بررسی نقش آموزش در فضای مجازی بر بهبود مولفه های خلاقیت دانش آموزان شهرستان بجنورد

چکیده

در عصر حاضر، دانش آموزان برای رویارویی با تحولات شگفت انگیز در جامعه امروز میلادی باید مهارتهای تفکر انتقادی و خلاق خود را به منظور تصمیمگیری مناسب و حل مسائل پیچیده جامعه بهبود بخشند. هدف این پژوهش تعیین رابطه آموزش مجازی و خلاقیت دانش آموزان دختر دوره متوسطه اول مدارس شهر بجنورد است. حجم نمونه براساس جدول کرجسی و مورگان و با روش نمونه گیری خوشه ای 440 نفر بوده است. برای گرد آوری داده ها از پرسشنامه آموزش مجازی و پرسشنامه خلاقیت عابدینی (1372) استفاده شده است. روش پژوهش از نوع همبستگی بود. داده های پژوهش با آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری موردتجزیه وتحلیل قرار گرفته و نتایج پژوهش نشان داده که میان میزان بهرهگیری از فناوری اطلاعات و ارتباطات و خلاقیت و هر یک از مؤلفه های آن (سیالی، بسط، ابتکار، انعطاف پذیری) رابطه معنادار و مثبت وجود دارد. استفاده از آموزش مجازی خلاقیت و مؤلفه های سیالی، بسط، ابتکار و انعطاف پذیری را پیش بینی می کند و از لحاظ آماری معنادار است