هدف از پژوهش حاضر تدوین مدل ارتباطی خودکارآمدی شغلی و هوش سازمانی در وزارت ورزش و جوانان ایران بود. جامعه آماری تحقیق کلیه مدیران عالی، میانی و پایه، کارشناسان مسئول، کارشناسان و کمک کارشناسان وزارت ورزش بود(850=N) که از بین آن ها 265 نفر به طور تصادفی طبقه ای برای نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای دستیابی به اهداف تحقیق از پرسشنامهی خودکارآمدی شرر و پرسشنامه هوش سازمانی آلبرخت استفاده شد. روایی صوریی و محتوایی هر دو پرسشنامه به تایید 15 نفر از متخصصین رسید و پایایی آن ها در یک مطالعه ی مقدماتی با 30 آزمودنی و با آلفای کرونباخ به ترتیب (799/0= r) و(920/0 = r) محاسبه شد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده از روش های آماری توصیفی و روش های آماری استنباطی از جمله کلموگروف- اسمیرنوف، تی استودنت تک نمونه ای، تحلیل مسیر و برای تعیین ارتباط علی بین متغیرها از روش مدل معادلات ساختاری با بهرهگیری از دو نرم افزار SPSS.v.16 و AMOS.v.18 استفاده شد. یافتههای تحقیق نشان داد خودکارآمدی شغلی و هوش سازمانی در وزارت ورزش و جوانان در حد مطلوبی قرار ندارند. هم چنین خودکارآمدی شغلی ضمن ارتباط با هوش سازمانی در وزارت ورزش و جوانان ایران با ضریب مسیر(58/0= E) بر آن اثر دارد که در این تاثیرگذاری میل به تغیر با بارعاملی 83/0، روحیه با بارعاملی 79/0، اتحاد و توافق با بارعاملی 76/0، سرنوشت مشترک و کاربرد دانش هر کدام با بارعاملی 64/0 و چشمانداز راهبردی با بارعاملی 59/0 نقش دارند(05/0p<). با توجه به تاثیر خودکارآمدی شغلی بر هوش سازمانی در وزارت ورزش و جوانان بهره گیری از مدل ارتباطی آنها در برنامه ریزیها و تصمیم گیری های این وزارتخانه توصیه میشود.
