این پژوهش با هدف بررسی نقش وضعیت اقتصادی اجتماعی در انگیزه مشارکت شهروندان به ورزش های همگانی تفریحی شهر مشهد انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بوده که به شکل میدانی انجام شد. جامعه آماری پژوهش، شهروندان شهر مشهد بودند که در 3 ماهه دوم (تابستان) سال 1392 در بوستان های شهر مشهد به ورزش های همگانی و تفریحی می پرداختند. به دلیل نامحدود بودن جامعه با استفاده از نمونه گیری خوشه ای، 4 منطقه از بین مناطق 13 گانه شهر مشهد انتخاب شدند. با استفاده از جدول مورگان (384=n) به عنوان نمونه انتخاب شدند که در پژوهش حاضر از این تعداد 359 پرسشنامه قابل تجزیه و تحلیل بود. برای گردآوری داده ها وضعیت اقتصادی-اجتماعی از پرسشنامه (قدرت نما، 1392) و برای متغیر انگیزه مشارکت از پرسشنامه هونگ (2010) که پس از ترجمه و بومی سازی با فرهنگ کشور، روایی صوری و محتوایی آن توسط 12 تن از متخصصین ورزشی مورد تأیید قرار گرفت. با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ پایایی هر دو پرسشنامه به ترتیب (83/0=α) و (79/0=α) به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های توصیفی و آزمون های آماری کالموگروف اسمیرنوف (K-S)، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چند متغیره همزمان در سطح آمار استنباطی استفاده شد. نتایج نشان داد که بین وضعیت اقتصادی اجتماعی با انگیزه مشارکت رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و از بین مولفه های اقتصادی اجتماعی به ترتیب طبقه اقتصادی، میزان درآمد و تحصیلات والدین پیش بین کننده قویتری برای انگیزه مشارکت ورزشی در بین شهروندان شهر مشهد بود.
