مرتضی باقرپور

هدف: از آنجا که سرمایه گذاری خطرپذیر، بهترین روش تأمین مالی برای ایجاد و رشد شرکت های نوپا و دانش بنیان است، توجه بسیاری از کشورهای توسعه یافته را به خود جلب کرده است. نحوه انتخاب شرکت های نوپا و اتحاد سرمایه گذاران، از چالش های مهم این صنعت است. از این رو، همواره نیاز به روش های یکپارچه ای بر اساس رویکردهای تحلیل کمّی احساس می شود. در پژوهش حاضر، بهینه سازی سبد شرکت های نوپا به محیط واقعی نزدیک تر شده و ترجیح شرکت های نوپا، همانند شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر، به عنوان تصمیم گیرنده در نظر گرفته شده است تا نشان داده شود که کدام سرمایه گذارها در کدام شرکت های نوپا با یکدیگر مشارکت کنند و سهم هر یک چقدر باشد. روش: با لحاظ کردن پیچیدگی مسئله، نزدیک ترین مدل به محیط واقعی، مدل عامل محور است. با اتخاذ دو موتور محاسبه ای مستقل مبتنی بر سیستم استنتاج تطبیقی فازی عصبی و ترکیب این سیستم با الگوریتم بهینه سازی ذرات و در جهت بهبودبخشی، از روش فراابتکاری جست وجوی هارمونی اصلاح شده، برای شناسایی سبد سرمایه گذاری نزدیک به بهینه استفاده شده است. یافته ها: پس از مطرح کردن چهار مثال با ابعاد گوناگون، روش حل پیشنهادی برای هر یک 5 بار به صورت مستقل اجرا شد. بر اساس محاسبه ها، موتور محاسبه ای سیستم استنتاج فازی عصبی تطبیقی تنظیم شده توسط الگوریتم بهینه سازی ازدحام ذرات، کاراتر بود و سبد بهینه مبتنی بر آن به دست آمد. نتیجه گیری: بر اساس فرضیه های مسئله و مشخصه های هر یک از عامل ها در سرمایه گذاری خطرپذیر، مدیریت ریسک پرتفوی هر یک از سرمایه گذاران و سهم هر یک و اتحادهای پیشنهادی مدل مابین سرمایه گذاران، بهینه شد.

مساله ی موازنه ی زمان وهزینه یکی از مسائل مهم درحیطه ی برنامه ریزی پروژه میباشد. هیچ یک از مطالعات پیشین در این زمینه به بررسی امکان ادغام مساله موازنه زمان-هزینه با عملکرد پروژه در حین اجرای آن به منظور ارائه ی یک مدل یکپارچه برای کنترل و برنامه ریزی پروژه در تمام طول اجرای آن نپرداخته است. مدل ارائه شده در این مقاله به ارائه ی یک ساختار کنترلی جدید میپردازد که شامل برنامه ریزی پیش از شروع پروژه، کنترل عملکرد این برنامه ریزی در فاز اجرا بمنظور بررسی ضرورت برنامه ریزی مجدد و در نهایت ارائه راهکاری برای برنامه ریزی مجدد پروژه میباشد. در مدل مذکور برای هر فعالیت چندین انتخاب وجود دارد و این انتخابها مسیرهای متفاوتی برای اجرای پروژه به وجود می آورند. برای هر انتخاب از فعالیت ها زمان وهزینه بصورت فازی در نظر گرفته شده اند. بهترین مسیر اجرای پروژه با توجه به زمان و هزینه اجرای پروژه در مسیرهای متفاوت، انتخاب میگردد. در ادامه، از روش مدیریت ارزش حاصله برای کنترل شاخص های عملکردی پروژه همچون زمان وهزینه و از روش آماری برای پیش بینی وضعیت آینده ی پروژه استفاده میشود. روش پیشنهادی به تصمیم گیرندگان این امکان را میدهد که با توجه به وضعیت فعلی پروژه برای ادامه ی آن تصمیم گیری کنند و در واقع حیطه ی برنامه ریزی برای پروژه را از قبل شروع آن به زمان اجرای آن انتقال میدهد. نتایج به دست آمده از این مدل میتواند وضعیت پروژه را در آینده پیش بینی نموده، نیاز آن به برنامه ریزی مجدد را مشخص کرده و نحوه ی برنامه ریزی مجدد را تعیین کند.