سید محمود تارا

مقدمه: یکی از عوامل ضروری برای توانمندسازی افراد و مشارکت فعال آنها در فرایند درمان و تصمیم گیری، دسترسی به اطلاعات مناسب است. شخصی سازی اطلاعات تاثیرگذاری آن را افزایش می دهد. سیستم های رایانه ای براساس یک مدل داخلی از شرایط و نیازهای کاربر، اطلاعات شخصی شده ارائه می دهند. شناسنامه کاربر به عنوان نقطه شروع طراحی سیستم از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف از انجام این مطالعه شناسایی و دسته بندی جنبه های مختلف طراحی شناسنامه کاربر در سیستم های ارائه دهنده اطلاعات سلامت است. روش ها: دستور العمل پنج مرحله ای دانشگاه یورک برای انجام مطالعات مرور نظام مند حوزه مبنای کار مطالعه حاضر بوده است. جستجو در پایگاه های داده پابمد و اسکوپوس، از سال1990 تاکنون انجام شد. رشته جستجو براساس چهار مفهوم اصلی، شخصی سازی، اطلاعات، فناوری ارتباطات و اطلاعات، و حوزه سلامت و با واژه های کلیدی مختلف تدوین گردید. یافته ها: تعداد 32 مقاله وارد مطالعه شدند. با بررسی روش های استفاده شده در این مقالات، سه مفهوم اصلی برای طراحی شناسنامه کاربر شناسایی گردید؛ تعیین عوامل سازنده شناسنامه ؛ که در آن جنبه هایی از مشخصات فردی برای شخصی سازی اطلاعات مشخص می گردد، جمع اوری داده ها، که طی آن روش جمع آوری اطلاعات مشخص می شود و تفسیر داده ها که به بررسی رویکرد مقالات در رابطه با تحلیل و پردازش داده های جمع آوری شده می پردازد. نتیجه گیری: در این مطالعه ابعاد مختلف طراحی شناسنامه کاربر در سیستم های شخصی سازی اطلاعات بررسی و مدل جامعی ارائه شد. نتایج ارائه شده در مطالعه حاضر می تواند راهنمای ارزشمندی برای پژوهشگرانی باشد که می خواهند وارد این حوزه شوند.

مقدمه:یکی از عوامل اصلی هزینه های بیمارستانی طول مدت اقامت می باشد که باعث محدودیت منابع در بیمارستان می گردد. شناسایی عوامل مرتبط با این شاخص جهت بهره بردای بهینه از منابع و کاهش مدت اقامت ، می تواند مفید باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل مرتبط با طول مدت اقامت با استفاده از اعمال درخت تصمیم بر روی داده های پذیرش بیمارستان انجام شد. روش کار:این مطالعه از نوع توصیفی گذشته نگر است. نمونه های مورد مطالعه از 188068 پرونده ی کامپیوتری بیماران بستری در تمام بخش های بیمارستان قائم(عج) مشهد شامل 16 متغیر و در بازهی زمانی ابتدای سال 1388 تا انتهای سال 1392 خورشیدی استخراج شد. پس از پاکسازی داده ها، جهت تعیین عوامل مرتبط با طول مدت اقامت، از تحلیل تک متغیره شامل تست های آماری کای دو و تحلیل واریانسیک طرفه و همچنین الگوریتم درخت تصمیم CHAIDدر نرم افزار SPSS نسخه 19 استفاده گردید. یافته ها:میانگین مدت اقامت در بیمارستان مورد مطالعه 5/6 با میانه چهار روز بوده است. از بین 15 متغیر مستقل وارد شده به درخت تصمیم، 11 متغیر شامل بخش بستری، سن، دلیل مراجعه، پزشک معالج، نحوه مراجعه، شغل، وضعیت تأهل، نوع محل زندگی، داشتن همراه، روز پذیرش در هفته، و نوع بیمه، به عنوان عوامل مرتبط با LOS شناخته شدند. نتیجه گیری:نتایج تکنیک های داده کاوی می تواند بر اساس داده های ورودی متفاوت باشد، لذا جهت آگاهی از عوامل مرتبط با طول مدت اقامت لازم است داده های مربوط به هر بیمارستان به طور جداگانه وارد مدل شده و از نتایج بهدست آمده، در همان بیمارستان استفاده شود.