مهسا حبیبی

امروز سبک زندگی انسان شهرنشین فضا های منعطفی را می طلبد که بسته به نوع نیازهای متنوع و گاه متضاد در طول روز یا شب بتواند از آن استفاده کند. نورپردازی نه تنها به لحاظ عملکرد استفاده از فضا را میسر می سازد بلکه در ایجاد حس امنیت و برقراری ارتباط با فضا برای کاربر اهمیت دارد. میدان تئاتر در مرکز شهر روتردام نمونه ای از طراحی با تأکید بر زندگی شبانة شهر است که ایده های نورپردازی جوهر اصلی آن را نه تنها در شب که در روز نیز شکل داده است. یک فضای باز جمعی که در آن عناصر اصلی برگرفته از خاطرات جمعی هستند. در اینجا نورپردازی به عنوان نماد زندگی مدرن شهری ظاهر می شود. طراح در این فضا بهره گیری از مؤلفه های زمینه گرایی و هویتی و نیز استفاده و بهره گیری از تکنولوژی را به منظور پاسخ دهی به اهداف و نیازهای فضا مورد توجه قرار داده است. نورپردازی در این مکان علاوه بر بعد عملکردی بار معنایی پیدا می کند و به مهم ترین ویژگی طراحی تبدیل می شود. میدان به عنوان یک فضای جمعی در مرکز شهر عملکرد مناسبی دارد و حضور مردم و جریان زندگی در زمان های مختلف گویای موفقیت طرح است. این نوشتارنحوه بهره گیری طراح از پتانسیل های نورپردازی در شکل دهی به فضا، درک مخاطبین از فضا در طول شبانه روز و تأثیرات مثبت و منفی آن بر فضا را در ابعاد مختلف مورد توجه قرار می دهد.