بررسی موانع خصوصی سازی باشگاه های فوتبال ایران با رویکرد حقوقی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
چکیده
هدف از تحقیق حاضر، بررسی موانع خصوصی سازی باشگاه های فوتبال ایران با رویکرد حقوقی به روش ساختاری تفسیری بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه اساتید مدیریت ورزشی و اساتید حقوق ورزشی و حقوق آشنا با ورزش و ساختار حقوقی ورزش تشکیل می دادند که به روش گلوله برفی تا حد اشباع با بیست نفر مصاحبه شد. ابتدا از طریق تحقیقات کتابخانه ای و مراجعه به سایر مطالعات، مقدمات تحقیق فراهم گردید و سپس به روش مصاحبه، ابعداد و گویه ها شناسایی گردید. پس از شناسایی 12 مولفه، فرایند ساختاری تفسیری اجرا شد. یافته های تحقیق نشان داد موانع خصوصی سازی باشگاه های فوتبال ایران شامل موانع ورود باشگاه ها به بازار سرمایه، مشکلات ساختاری بازار بورس، موانع مالی باشگاه ها، بروکراسی های سازمان های ورزشی، مشکلات اداری دستگاه های نظارتی، عدم شفافیت رویه حقوقی اداری، دخالت دولت در خصوصی سازی باشگاه ها، نفوذ افراد غیر ورزشی در باشگاه ها، عدم اجرای قوانین حقوقی خصوصی سازی، وابستگی باشگاه ها به بخش های دولتی و خصولتی، فاصله با معیارهای مالی فیفا و محدودیت های قانونی درآمدزایی می باشند که در فرایند ساختاری تفسیری اولویت بندی شدند. با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که برای توسعه خصوصی سازی در باشگاه های فوتبال ایران باید زیرساخت حقوقی در سازمان های خصوصی سازی و بورس ایجاد شود و با ایجاد شفافیت در ساختار باشگاه ها، زمینه ورود بخش خصوصی به باشگاه ها فراهم گردد.Investigating Obstacles to the Privatization of Iranian Football Clubs by Legal Approach
The study is to investigate the obstacles to the privatization of Iranian football clubs through legal approach. The statistical population included professors of sports management and professors of sports law and law who were familiar with sports and the legal structure of sports. It was conducted by the method of snowball to saturation, and finally twenty people were examined. First, through library research and referring to other studies, the preliminaries of the research were provided and then, through interviews, dimensions and items were identified, total of 12 components, and then the interpretive structural process was performed.
The findings showed that barriers to privatization of Iranian football clubs include barriers to clubs entering the capital market, structural problems of the stock market, financial barriers of clubs, bureaucracies of sports organizations, administrative problems of regulatory bodies, lack of transparency in administrative legal procedure, interference Government in the privatization of clubs, the influence of non-athletes in clubs, non-implementation of legal privatization laws, clubs' dependence on public and private sectors, distance from FIFA financial standards and legal restrictions on revenue generation.
According to the findings, it can be concluded that in order to develop privatization in Iranian football clubs, legal infrastructure should be created in privatization organizations and stock exchanges, and the private sector should enter the clubs by creating transparency in the structure of clubs.