چکیده

بنیان سازمان های کارگری را می توان متأثر از حوادثی چون جنگ های جهانی و ظهور انقلاب صنعتی در جهان دانست. این نهادهای اجتماعی؛ توانایی آن را دارند که با انجام گفتگوهای جمعی در راستای منافع اعضا، بهبود شرایط کار عادلانه و تحقق عدالت مزدی را در تمامی ابعاد به ارمغان بیاورند؛ بنابراین در این مقاله هدف آن است تا با گردآوری اطلاعات به روش توصیفی و تحلیلی به این پرسش پاسخ داده شود که «وضعیت جایگاه حق مذاکره و گفتگوی سازمان های کارگری در نظام جهانی و حقوق موضوعه ایران چگونه است؟». در این راستا، با بررسی سیر تحولات و انطباق آن با استانداردهای بین المللی؛ مصادیق داخلی در نظام حقوقی ایران ارزیابی شد؛ یافته ها نشان داد گفتگوهای جمعی برای رفع معضلات محیط کار؛ آسان ترین کم هزینه ترین طرق حل اختلاف است؛ لکن با وجود اسناد الزام آور و تأکیدات مجامع حقوق بشری؛ تاکنون ایران به مقاوله نامه های بنیادینی چون شماره 98 و87 سازمان جهانی کارنپیوسته است؛ شواهد حاکی از آن است که عدم الحاق، نافی عمل به تکلیف از سوی کشورها نبوده؛ ولی وجود تعارضات بیشماردرنظام حقوقی ایران بالاخص قانون شوراهای اسلامی کار و فصل ششم و هفتم قانون کار و نیز مداخلات ناصواب دولت؛ ازدلایل عدم ایجاد ساختارهای حقوقی عادلانه و منطبق با شیوه نامه های بین المللی است.

Analytical study of the position of the right to negotiate and collective union discussions in the international system and Iran's subject law

The foundation of labor organizations can be considered affected by events such as world wars and the emergence of the industrial revolution in the world. These social institutions have the ability to bring about the improvement of fair working conditions and the realization of wage justice in all dimensions by conducting collective discussions in line with the interests of the members. Therefore, in this article, the goal is to answer the question by collecting information in a descriptive and analytical way, "What is the status of the right to negotiate and dialogue of labor organizations in the international system and the subject rights of Iran?". In this regard, by examining the course of developments and its compliance with international standards; Internal examples in Iran's legal system were evaluated; the findings showed that collective discussions to solve the problems of the work environment; It is the easiest and cheapest way to resolve the dispute; However, despite the binding documents and the emphasis of human rights assemblies; So far, Iran has not acceded to fundamental conventions such as No. 98 and 87 of the World Labor Organization; The evidence indicates that the non-accession was not a negation of the countries' obligations; However, the existence of numerous conflicts in Iran's legal system, especially the Islamic Labor Councils Law and Chapters 6 and 7 of the Labor Law, as well as improper government interventions, are due to the lack of creating fair legal structures in accordance with international guidelines.

تبلیغات