هدف تحقیق کاربست تکنیک فراترکیب برای شناسایی شاخص های ایمنی، بهداشت و زیست محیطی در مدل ارزش افزوده زنجیره تأمین صنایع پتروشیمی است. در صنایع پتروشیمی، ایمنی، بهداشت و زیست محیطی از اهمیت بسیاری برخوردارند. شاخص های ایمنی مانند نرخ تصادفات کاری، آموزش های ایمنی، و استفاده از تجهیزات محافظتی می توانند نشان دهنده ی پایداری عملیاتی در صنعت پتروشیمی باشند. محقق با به کارگیری رویکرد مرور نظام مند و فراترکیب، به تحلیل نتایج و یافته های محققین قبلی دست زده و با انجام گام های 7 گانه روش ساندلوسکی و باروسو، به شناسایی عوامل مؤثر پرداخته است. از بین 556 مقاله، 55 مقاله بر اساس روش CASP انتخاب شد همچنین روایی تحلیل با مقدار ضریب کاپا 711/0 تائید گردید. در این زمینه به منظور سنجش پایایی و کنترل کیفیت، از روش رونوشت استفاده گردید که مقدار آن برای شاخص های شناسایی شده در سطح توافق عالی شناسایی شد. نتایج حاصل از تحلیل داده های گرداوری شده در نرم افزار MAXQDA منتج به شناسایی 84 کد اولیه در 16 مقوله شد. 16 معیار عبارت اند عوامل سیاسی، عوامل فرهنگی، عوامل قانونی، عوامل مالی، عوامل فردی، عوامل مدیریتی، منابع اطلاعاتی، اجرا، بازنگری، تحلیل بازخورد، عوامل ارزیابنده عملکرد، مفاهیم ریسک، شناسایی انواع مسائل زیست محیطی، شناسایی انواع مسائل بهداشتی، یادگیری مباحث ایمنی و ارزش افزوده زنجیره تأمین صنایع پتروشیمی با رویکرد توسعه پایدار. در مدل ارزش افزوده زنجیره تأمین صنایع پتروشیمی، شاخص های ایمنی، بهداشت و زیست محیطی از اهمیت بسیاری برخوردارند. ایمنی در این صنایع اساسی است؛ زیرا عدم رعایت موازین ایمنی می تواند منجر به حوادث جدی، از جمله آسیب های فردی و محیطی شود. در نتیجه، رعایت استانداردها و آموزش های ایمنی به کارکنان و توسعه فناوری های ایمنی می تواند بهبود چشمگیری در این صنعت به وجود آورد. همچنین، بهداشت کارکنان و حفظ سلامتی آن ها یکی دیگر از اولویت های این زنجیره تأمین است. ایجاد محیط کاری سالم و ارائه خدمات بهداشتی مناسب به کارگران می تواند به عنوان عاملی مهم در افزایش بهره وری و کاهش نرخ آسیب های ناشی از شرایط کاری نقش آفرین باشد.
