زندگی اجتماعی مردم در مقدمه نیما بر کتاب آخرین نبرد
آرشیو
چکیده
اسماعیل شاهرودی (آینده) و نصرت رحمانی دو شاعر نیمایی سرای دهه های سی تا پنجاه شمسی، به یک دلیل در تاریخ شعر معاصر فارسی یگانه هستند. این دو تنها شاعرانی اند که نیمایوشیج بر یکی از مجموعه های شعری شان مقدمه نوشته است. مقدمه نیما بر کتاب آخرین نبرد اثر اسماعیل شاهرودی و کوچ اثر نصرت رحمانی از این نظر بسیار حائز اهمیت است. مقدمه نیما بر آخرین نبرد بسیار مفصل تر از مقدمه او بر کوچ است و ازاین رو شایسته تحلیل و بررسی است. این پژوهش به تحلیل مقدمه نیما بر کتاب آخرین نبرد پرداخته است و به این سؤال پاسخ داده است که کدام ویژگی در اشعار شاهرودی در این مقدمه نویسی نیما تأثیر داشته است و وی را به این مقدمه نویسی ترغیب کرده است؟ تحلیل این مقدمه و مقایسه آن با مقدمه کتاب کوچ نشان می دهد که توجه به زندگی اجتماعی مردم و آرگو (به معنای زبان مخفی و زبان عامیانه) در اشعار شاهرودی، مورد توجه نیما در این مقدمه بوده است. از زاویه تحلیل گفتمان هم مقدمه نیما، به مثابه عملی گفتمانی در تثبیت اصطلاح آرگو در شعر معاصر استPeople’s Social Life in Nima’s Introduction to Akharin Nabard (The Last Fight)
Esmaeel Shahroudi (Ayandeh/Future) and Nosrat Rahmani are two unique poets in Persian poetry, composing their poems in Nima’s style from the 1950s until the 1970s. These poets are exceptional in contemporary Persian poetry because Nima Yooshij wrote an introduction to one of their collected verses. Accordingly, Nima’s introduction to Esmaeel Shahroudi’s Akharin Nabard (The Last Fight) and Nosrat Rahmati’s Kooch (Migration) merits attention. Nima’s introduction to Akharin Nabard is more comprehensive than his introduction to Kooch thereby deserving to be analyzed and scrutinized. The current study concentrates on Nima’s introduction to Akharin Nabard to answer the question: Which feature in Shahroudi’s poetry influenced Nima and prompted him to write an introduction to it? The analysis of Shahroudi’s introduction and its comparison with his introduction to Kooch illustrate that Shahroudi’s attention to people’s social lives and Argo (hidden and folk language) were highlighted in Nima’s introduction. From the angle of discursive analysis, Nima’s instruction is like a practical discourse that establishes Argo in contemporary [Persian] poetry.