نمود صورت های مثالی ازلی در «طریقت نامه» عمادالدین فقیه کرمانی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
کارل گوستاو یونگ، روانپزشک مشهور سوئیسی، قائل به گونه ای دیگر از ضمیر ناخودآگاه است که مبیّن اندیشه ها و آرزوهای کام نیافته و هراس فردی نبوده، بلکه مخزن گرایش ها و افکاری است که در نزد همه ابناء بشر مشترک هستند. شناخت ضمیر ناخودآگاه که یونگ آن را ناخودآگاه جمعی می نامید، از جمله با مطالعه اسطوره های ملل مختلف میسر می شود که تمایلات و اندیشه های فرا فردی بشر را متجلی می کنند. یونگ با مطالعه گسترده در نظام های اسطوره ای در فرهنگ های گوناگون، مجموعه ای از تصاویر ذهنی جهان شمول را تدوین کرد که در مکتب او با نام کهن الگو مشخص می شوند. تفحص در کهن الگوها نه فقط راهی برای فهم الگوهای عام رفتار بشر، بلکه همچنین شیوه ای برای قرائت نقادانه متون ادبی و آثار هنری است. طریقت نامه عمادالدین فقیه کرمانی از جمله مثنوی های عارفانه قرن هشتم هجری است که از منظر نقد کهن الگویی ارزش پژوهش و مطالعه دارد. در این مقاله قصد داریم صورت های مختلف سنخ های باستانی (کهن الگوها) را در آن مورد تحلیل و بررسی قرار دهیم و این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای با هدف شناخت و بررسی کهن الگوهای اصلی و فرعی طریقت نامه شاعر مذکور صورت گرفته است و در این تحقیق، مشخص گردید که مهم ترین کهن الگوهای به کار رفته در مثنوی طریقت نامه، شامل پیر خرد، نقاب، سایه و نوزایی یا تولد مجدد می شوند.The appearance of eternal examples in "Tarighatnameh" by Emadeddin Faqih Kermani
The famous Swiss psychiatrist Carl Gustav Jung believes in another kind of subconscious mind, which expresses unfulfilled thoughts and aspirations and is not an individual fear, but a repository of tendencies and thoughts that are common to all human beings. Understanding the subconscious, which Jung calls the collective subconscious, is possible, for example, by studying the myths of different nations that manifest human transcendental tendencies and thoughts. Jung extensively studied the mythological systems in various cultures and compiled a collection of universal mental images, which in his school are called archetypes. Archaeological examination is not only a way to understand general patterns of human behavior, but also a way to critically read literary texts and works of art. Emad al-Din Faqih Kermani's treatise is one of the mystical Masnavi of the eighth century AH, which is worth researching and studying from the point of view of archetypal critique. In this article, we intend to analyze the various forms of ancient types (archetypes) in it and this research has been done by descriptive-analytical method and using library resources with the aim of recognizing and examining the main and secondary archetypes of the poet's treatise. In this study, it was found that the most important archetypes used in Masnavi Tarighatnameh include old age, mask, shadow and rebirth or rebirth.