از گفتمان ذهنی تا گفتمان حاکم بر جامعه؛ بازخوانی رمان کولی کنار آتش از دیدگاه تاریخ گرایی نو
آرشیو
چکیده
ارتباط تاریخ و ادبیات یکی از مسائلی است که مورد نظر پژوهشگران بوده است و سعی داشتند تا ادبیات و تاریخ را دو دانشی معرفی کنند که دوشادوش همدیگر در حرکتند و در بخش های زیادی با همدیگر تنیده می شوند. حاصل این درهم تنیدگی و ارتباط متقابل موجب شکل گیری رویکردی به نام تاریخ گرایی نو شد. در این رویکرد چگونگی روایت تاریخ از نظرگاه نویسنده بررسی می شود و آنچه مهم است جدال و درگیری میان گفتمان حاکم توسط گفتمان ذهنی نویسنده است. در پژوهش حاضر رمان کولی کنار آتش اثر منیرو روانی پور از نظر تاریخ گرایی نو بازخوانی شده است. این رمان درباره دختری به نام آیینه است که در داستان شاهد حوادث سیاسی سال های 1356 تا 1360 است و نویسنده براساس دیدگاه های ایدئولوژیک خود سعی کرده تا بازخوانی دیگری از تاریخ این دوره ارائه کند. در طول این پژوهش مشخص شد، نویسنده سعی دارد تا با گفتمان ذهنی حاکم بر خود، گفتمان جامعه را به مبارزه دعوت کند و روایت دیگری را از تاریخ پیش چشم مخاطبان بگذارد. او حوادث سیاسی ای که سازمان چریک های فداییان خلق در سال های 1356 تا 1360 در آن دخالت داشتند، به تصویر کشیده است و در این پردازش تاریخی سعی کرده است تا نگاه جانبدارانه نداشته باشد، اما با جهت گیری روایتش پس از پیروزی انقلاب اسلامی و به چالش کشیدن حزب جمهوری اسلامی عملاً رویکرد سیاسی خود را مشخص می کند و روایتی که ارائه می کند براساس همان رویکرد حاکم بر ذهن اوست.From the Subjective Discourse to the Social Dominant Discourse: Reading Moniro Ravanipour’s Gypsy by Fire in the Light of New Historicism
The relationship between literature and history has been an object of inquiry for literary scholars. For them, they are not separate fields of inquiry, but intertwined ones. Their mutual intermingling results in the emergence of new historicism. As an approach in literary criticism, new historicism scrutinizes the way the novelist narrates historical events. The present study’s chief object is studying the struggle between the dominant discourse and the novelist’s subjective discourse. This article also attempts to read Moniro Ravanipour’s Gypsy by Fire in the light of new historicism. The novel revolves around a girl, Ayene, who witnesses political events from 1977 until 1981. In this novel, the author endeavors to present an alternative reading of this historical time based on her own ideological perspective. This study’s findings have revealed that the novelist seeks to confront the dominant discourse in her society through her own subjective discourse so that she can present an alternative historical narrative. In this work, the novelist depicts the historical events from 1977 until 1981 when people's Fedai guerrillas have been political actors in the political scene of Iran. In her treatment of people's Fedai guerrillas, the novelist has tried to be impartial. However, she reveals her narrative orientation after the victory of the Islamic revolution by challenging the Islamic Republic Party. In doing so, she presents a narrative that is based on her own subjective discourse.