اعتبار سنجی سوگند و قسامه در اثبات دیات اعضا و منافع
آرشیو
چکیده
سوگند و قسامه از ادله اثبات دعاوی کیفری می باشند؛ در این مقاله تلاش شده به این مهم پرداخته شود که آیا می توان از سوگند و قسامه در اثبات دیات اعضا و منافع استفاده نمود؟ با بررسی مواد قانونی و مبانی فقهی و حقوقی مشخص می شود هرچند به ظاهر سوگند در امور مالی همچون دیه جنبه اثباتی دارد اما به نظر می رسد وجه اثباتی آن برخاسته از شهادت واحد است و سوگند در حقیقت برای تأکید بر شهادت است؛ بنابراین ماهیت شهادت به ضمیمه سوگند را باید شهادت یا دلیلی خاص دانست و نمی توان آن را سوگند تلقی نمود، چراکه سوگند جنبه تقویتی دارد؛ هدف اصلی مقاله حاضر اعتبار سنجی سوگند و قسامه در اثبات دیات اعضا و منافع می باشد. این نوشتار با شیوه توصیفی- تحلیلی و گردآوری اطلاعات به روش کتابخانه ای و با رهیافت تطبیقی به تبیین فقهی این مسأله می پردازد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که در خصوص اختلاف در زوال و نقصان منافع زایل شده و درصورت فقدان ادله اثباتی، با قسامه درصورت وجود لوث، برحسب مورد در بعضی از منافع دیه و در بعضی منافع دیگر ارش ثابت می شود. طبق نظر مشهور فقها و رویه قانون گذاری آنچه در جراحات با قسامه ثابت می شود دیه اس ت ن ه قصاص. ولی می توان گفت درصورتی که جنایت باعث قطع عضو شود، باوجود لوث و اجرای قسامه در اثبات جنایت، شاید بتوان به پشتوانه نظر برخی از فقها قصاص طرف را جاری نمود و تغییر در قانون مذکور را پیشنهاد داد.Validation of Taking an Oath and Qasamah in Proving Blood Money for Body Parts and Interests
Taking an oath and Qasamah are two reasons to prove criminal claims. In this paper, an attempt is made to address this important question that is it possible to use taking an oath and Qasamah in proving blood money for body parts and interest? Legal texts and jurisprudential and legal foundations show that although apparently taking an oath can be used in proving financial matters like blood money, but this proof seems to emphasize only testimony; thus, providing testimony beside an oath is actually only one testimony and cannot be considered as oath. The present paper aims to validate taking an oath and Qasamah in proving blood money for body parts and interests. The method used in conducting the study is descriptive-analytical. Library data collection and comparative approach was done to investigate its jurisprudential validity. The findings indicate that, in the event of dispute between victim and criminal regarding loss of interests, it is provable with Qasamah. According to well-known comment by jurists and legal procedure, Qasamah in injury accrues blood money, not Qisas. But, with support of some jurists' comment, we can suggest that in case the crime results in amputation, one may suggest Qisas due to performing Qasamah.
تبلیغات
