تحلیل جایگاه ضمانت اجرای حقوق بین الملل از منظر مکتب رئالیسم سیاسی
آرشیو
چکیده
در قرن معاصر، واقع گرایی یکی از اصلی ترین نظریات روابط بین الملل است. این جریان فکری که بعد از جنگ جهانی دوم و هم زمان با تأسیس سازمان ملل متحد پا به عرصه وجود نهاد، نقش مهمی در تبیین سیاست بین الملل به ویژه پس از جنگ جهانی دوم داشته است. مبانی مکتب واقع گرایی بر پایه منافع و قدرت استوار بوده و تأمین امنیت و بقای دولت ها به عنوان بازیگران اصلی نظام بین الملل مورد تأکید قرار دارد. با توجه به پیشرفت روزافزون جوامع و افزایش رقابت میان دولت ها برای کسب منافع بیشتر، این پرسش مطرح می شود که درگیری میان قدرت های جهانی چه تأثیری بر روابط بین الملل داشته و دیدگاه دو مکتب رئالیسم و ایده آلیسم نسبت به ضمانت اجرای حقوق بین الملل چیست؟ در این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی، ابتدا تاریخچه، مبانی و اصول بنیادین مکتب رئالیسم را کنکاش و سپس نقش آن را در ضمانت اجرای حقوق بین الملل عمومی موردبررسی قرار می دهیم. یافته ها نشان می دهد تأکید بر کنشگری دولت ها صرفاً بر پایه حفظ منافع ملی بوده و انطباق این اصول با موازین اخلاقی فاقد ضمانت اجرا است.The Concept of Sanction in International Law: Perspective of Political-Realism School
In contemporary century, realism is one of the dominant schools of thought in international relations theory. This theory was being emerged after the World War ll and simultaneously with the establishment of United Nations and has played a significant role in explaining international politics, particularly after the Second World War. The propositions of realism are based on interests and power. In addition, states are considered to be the principal actors in the international arena, which are concerned with their own security and national interests. Considering the increasing progress of societies and the competitive development between governments seeking to gain more benefits, the question arises: how can conflict among global powers influence the international relations and what kind of offering these two schools (Realism and Idealism) have regarding the sanction of international law? In this article using the descriptive-analytical method, we open by exploring history, foundations and fundamental principles of realism, and then examine its role in the sanction of public international law. The findings demonstrate that the emphasis on activism of states is based merely on pursuing national interests, and the compliance of these principles with ethical norms is considered without sanction.