نقد های تسنیم در آیه ولایت بر مفاتیح الغیب: تحلیل روش شناختی
آرشیو
چکیده
تفسیر تسنیم نوشته جوادی آملی ازجمله تفاسیر اجتهادی قرآن محسوب می شود و جوادی آملی در این اثر به پیروی از استاد خود سیدمحمدحسین طباطبایی اغلب از روش تفسیر قرآن با قرآن بهره گرفته است. تفسیر مفاتیح الغیب فخررازی هم جزء تفاسیر مشهور قرآن در میان اهل سنت است. این دو تفسیر برپایه دو نظام متفاوت فکری سامان یافته اند. بااین حال در جا های مختلف تسنیم شاهد رویارویی های مختلف جوادی آملی با آراء فخررازی هستیم. ازجمله این موارد نظر فخررازی در تفسیر آیه ولایت است که به طور مبسوط در تفسیر تسنیم نقد می شود. در این مطالعه می خواهیم نقد های مؤلف تسنیم درباره تفسیر فخررازی از آیه ولایت را بررسی روش شناختی کنیم. بنا ست از این فرضیه دفاع شود که عمده ترین شیوه های جوادی آملی در مقام نقد آراء تفسیری فخررازی بر پایه قواعد فهم متن استوار است.Criticisms of Javādī Āmolī in Āya al-Wilāya on Al-Fakhr Al-Rāzī: A Methodological Analysis
Tasnīm written by Javādī Āmolī is considered one of the ijtihādī interpretations of the Qurʾān. Javādī Amolī in this work, following his teacher Sayyid Muḥammad Ḥusayn Ṭabāṭabāyī, he often used the method of Tafsīr al-Qurʾān bil-Qurʾān . Al-Fakhr al-Rāzī's interpretation, Mafātīḥ al-Ghayb is also one of the famous interpretations of the Qurʾān among Sunnī Muslims. These two interpretations are based on two different intellectual and theological systems. However, in different places of Tasnīm, we see different confrontations between Javādī Āmolī and al-Fakhr al-Rāzī's opinions. Among these cases is al-Fakhr al-Rāzī's opinion in the interpretation of Āya al-Wilāya , which is extensively criticized in Tasnīm. In this study, we want to methodologically examine Tasnīm's criticisms about al-Fakhr al-Rāzī's interpretation of Aya al-Wilāya. It is aimed to defend the hypothesis that Javādi Āmolī's main methods of criticizing al-Fakhr al-Rāzī's interpretive opinions are based on the rules of understanding the text.
تبلیغات
