مطالعه تطبیقی اصل صلاحیت شخصی منفعل در حقوق جزای ایران و انگلستان با نگاهی به اسناد بین المللی
آرشیو
چکیده
اصل صلاحیت شخصی منفعل به عنوان یکی از اصول صلاحیتی حاکم بر قوانین کیفری، هنگامی اعمال می گردد که جرم ارتکابی در خارج از قلمرو حاکمیت یک کشور، علیه تبعه آن واقع شده باشد. در این نوشتار با استفاده از روش توصیفی– تحلیلی و کتابخانه ای و با بررسی و تطبیق پیرامون این اصل در حقوق جزای ایران و انگلستان با نگاهی به اسناد بین المللی، چنین نتایج حاصل شده است که اولاً در حقوق جزای ایران، اعمال اصل صلاحیت شخصی منفعل با رعایت شرایط و ترتیباتی درخصوص کلیه جرایم مورد پذیرش قرار گرفته است ولی در حقوق جزای انگلستان چنین صلاحیتی صرفاً درخصوص برخی از جرایم بسیار مهم از جمله گروگان گیری و جنبه های مختلف تروریسم مثل قتل، آدم ربایی، استفاده از مواد منفجره، پذیرفته شده است. ثانیاً از لحاظ شرایط تحقق این اصل تفاوت هایی در حقوق جزای دو کشور ایران و انگلستان وجود دارد از جمله این که در حقوق جزای ایران شرایط عدم رسیدگی قبلی و عدم اجرای مجازات مضاعف درخصوص جرایم مستوجب حدود، قصاص، دیات و تعزیرات منصوص شرعی مورد پذیرش قانون گذار نبوده و در این جرایم بدون قید و شرط ولی در جرایم تعزیرات غیرمنصوص شرعی با قید و شرط مورد پذیرش قرار گرفته است، لیکن در حقوق جزای انگلستان این شروط مشمول کلیه جرایم تحت این اصل می باشد. ثالثاً شرط محاکمه غیابی در اعمال این اصل در قوانین هر دو کشور مورد پذیرش نمی باشد. بنابراین از حیث شرایط اعمال این اصل، موضع نظام عدالت کیفری انگلستان با اسناد بین المللی مطابقت بیشتری دارد.The Principle of Passive Personal Jurisdiction in the Criminal Law of Iran and the United Kingdom in the Line of International Documents
The principle passive personal competence, as one of the principles of jurisdiction governing criminal law applies when a crime is committed against a citizen outside the territory of a country. In this paper, with using of descriptive-analytical and library methods and by study and adaptation around the principle of passive personal jurisdiction in the criminal law of Iran and the United Kingdom and by looking at international documents, the following results have been obtained: firstly, in Iranian criminal law, the principle of passive personal jurisdiction is accepted for all crimes in accordance with the conditions and arrangements, but in British criminal law, it is accepted just for only some very important crimes, including hostage-taking and various aspects of terrorism, such as murder, Kidnapping, the use of explosives. Secondly, there are differences in the criminal law of Iran and the United Kingdom based on the terms of the conditions for the realization of this principle. Such as, in Iranian criminal law, the conditions of No previous consideration and non-implementation of double punishment in case of some crimes such as Qesas, Diat and Tazir are not accepted by the legislator, and However, in British criminal law, these conditions apply to all offenses under this principle. Thirdly, the condition of trial in absentia in the application of this principle is not accepted in the laws of both countries. Therefore, in terms of the application of this principle, the position of the UK criminal justice system is more in line with international instruments.
تبلیغات
