سنجش میزان و نحوه تعامل نخبگان و تلویزیون ایران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
چکیده
این مقاله که بر اساس اجرای مرحله ی اول یک طرح سه مرحله ای نوشته شده است، قصد دارد نحوه ی ارتباط نخبگان با مدیریت تلویزیون ایران را تبیین کند. پژوهش های متعددی درباره ی تلویزیون در ایران انجام شده است اما در این تحقیقات ارتباط بین نخبگان و مدیریت تلویزیون ایران و ساختار ویژه سازمان های ارتباطی و رسانه ای که مدیریت خاص خود را می طلبد اغلب مغفول مانده است. همچنین یکی دیگر از اهداف این مقاله، ارائه راهکارهایی برای ایجاد و تقویت ارتباط نخبگان با مدیریت تلویزیون جهت ارتقاء برنامه های مختلف فرهنگی، اجتماعی و تربیتی است. در این راستا، نظر مدیران تلویزیون ایران و همینطور تعدادی از چهره های ماندگار که به عنوان نخبگان در نظر گرفته شده اند درباره ی رابطه ی بین تلویزیون و نخبگان سنجیده شده است. تلویزیون ایران یک تلویزیون عمومی محسوب می شود و با توجه به اینکه تلویزیون خصوصی در ایران وجود ندارند، نقش تلویزیون عمومی ایران در فرهنگ جامعه بسیار موثر است که این امر تعامل هر چه بیشتر میان نخبگان و مدیریت تلویزیون را می طلبد. یافته های این مطالعه نشان می دهد که نخبگان در برنامه های مستند و آموزشی و نیز عرصه پژوهش آمادگی بیشتری برای همکاری با تلویزیون دارند. همچنین، چالش اصلی سیستم مدیریت امروز، عبارت از حفظ نیروهای نخبه و جذب نخبگان جدید به منظور اخذ مشروعیت و تداوم بقای سازمان های اجرایی است. نتایج همچنین نشان میدهند که در خصوص شکوفایی ایده های جدید و نحوه ارائه آن به مدیریت تلویزیون، نخبگان گزینه ارتباط مستمر با مدیران شبکه ها را بیش از همه مورد توجه قرار داده اند. در عین حال، تشکیل شوراهای نخبگان با تهیه کنندگان و کارگردانان و مدیران برای این نخبگان اهمیتی ندارد.An Analysis of the Relation between Iranian Elites & IRIB
This article is part of research project which consisted of three phases. It is a research paper and attempts to explain the relation between Iranian elites and managers of Islamic Republic of Iran Broadcasting (IRIB). Although various researches are done about IRIB, the relation between elites and IRIB has not been studied as yet. I have had a number experiences with Iranian TV as program manager or researcher. I thought I could use this to address the issue in an academic way. Having said that, the paper then tries to fill this vacuum as its major target. In addition, the paper tries to suggest some solutions that can improve the relationship between elites and IRIB managers. In this regard, we have chosen a sample of elites and top executives and IRIB’s managers. With a quantitative method, we attempted to evaluate the mentioned relationship. Considering the fact that IRIB is a public TV, and Iran does not have any private TVs, the influence of IRIB programs on the society is undeniable. Thus, the condition requires a good relationship between elites and IRIB‘s managers.