ارزیابی تأثیر سیاست های جمعیتی دولت بر پایداری سکونتگاه های روستایی (مطالعه موردی: شهرستان کرمان) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
پایداری جمعیتی حاصل رشد آگاهی در سطوح جهانی در مورد مسائل و موضوعات محیطی، اجتماعی، اقتصادی، فقر و نابرابری و نگرانی ها درباره یک آینده سالم برای بشر است. بنابراین، پژوهش حاضر به بررسی تاثیر سیاست های جمعیتی دولت بر پایداری جمعیتی سکونتگاه های روستایی شهرستان کرمان پرداخته است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و ابزار تحقیق پرسشنامه محقق ساخته و نرم افزار excel می باشد. جمع آوری اطلاعات به صورت پیمایشی و اسنادی بوده است. و با استفاده از تحلیل رگرسیون و کاربرد مدل های FAHP و FVICOR، به تحلیل داده های پژوهش پرداخته شد. بنا بر نتایج به دست آمده در تحلیل رگرسیون پایداری جمعیتی به مقدار 20 درصد توسط سیاست های جمعیتی به عنوان متغیر پیش بینی تبیین شده است. بنابراین رابطه بین سیاست های جمعیتی با پایداری جمعیتی در سطح 99 درصد معنادار می باشد. در مدل های مورد استفاده در بین شاخص های مورد بررسی، بیشترین وزن، به شاخص اجتماعی با دارا بودن وزن 562/0 و کمترین وزن به شاخص اقتصادی با وزن 190/0 اختصاص داده شد. براین اساس، می توان چنین بیان نمود که معیار اجتماعی مهمترین تأثیر را در بین عوامل تأثیر گذار داشته است. و در اولویت بندی که در بین روستاها انجام گرفته: بالاترین رتبه از لحاظ شاخص های سه گانه در بین روستائیان به قناتغستان و عرب آباد و کمترین رتبه به سکنج اختصاص یافت. لذا شرایط موجود نشان از آن است که: سیاست های جمعیتی دولت در راستای پایداری جمعیت در دو روستای فوق موثر بوده ولی در دیگر روستاها چنین روندی محقق نشده است.Evaluating the Effect of Government Population Policies on the Stability of Rural Settlements (Case Study: Kerman County)
Undoubtedly, the most important population issue in the rural areas of developing countries, such as Iran, is the depopulation of rural areas. Population stability is the result of growth of global awareness about the environmental, social, economic, poverty, inequality and concerns about a healthy future for humankind. Consequently, the present work investigates the effect of government population policies on the population stability of rural areas around Kerman city. The method of this investigation is the descriptive-analytical and its tool is the self-made questionnaire and excel software. The method of data collection is as the survey and documentary. FAHP and FVICOR models are used for analyzing obtained data. According to the obtained results from the used models and among the investigated factors, the maximum and minimum weights are assigned to the social factor with the weight of 0.562 and the economical factor with the weight of 0.190, respectively. Based on this, it can be concluded that the social criterion has the most important effect among the influential factors. In the implemented prioritization of the villages, the highest rank in the terms of three factors is assigned to Qanatghista and Arababad villages and also, the lowest rank is assigned to Sekeng village. It seems that the government's population policies have been effective in the stability of population of the mentioned villages, however, these have not been impressive in the other villages.