بررسی و تبیین جایگاه حق نظارت همگانی در حکمرانی اسلامی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
یکی از وظایف و حقوق مردم در نظام حکمرانی اسلامی، حق نظارت است که در قالب وظیفه امر به معروف و نهی از منکر و حق نظارت همگانی انجام می شود. امت اسلام همان طوری که موظف است در یک جامعه اسلامی، بر پایه ولایت متقابل مومنان، یکدیگر را امر به معروف و نهی از منکر کنند، موظف می باشند بر عملکرد حکمرانان و کارگزاران نظام سیاسی نظارت داشته باشند و در صورت دیدن خلافی چون ترک معروف یا عمل به منکر، در قالب نصیحت مصداقی، آنان را از منکر باز داشته و به معروف هدایت نمایند. این مقاله با هدف کاربردی با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به بررسی و تبیین این موضوع می پردازد که اصل امر به معروف و نهی از منکر و حق نظارت همگانی مهم ترین پشتوانه دینی در حکمرانی اسلامی برای اعمال نظارت بوده و برترین مصداق آن، رفتن به سمت ایجاد و حفظ حکومت اسلامی است.Investigating and explaining the position of the right of public oversight in Islamic governance
One of the duties and rights of the people in the Islamic government is the right of supervision, which is done in the form of the duty of enjoining the good and forbidding the evil. The Islamic People, just as it is obligated in an Islamic society, on the basis of the mutual guardianship of the believers, to command each other to do good and forbid evil, is obliged to supervise the actions of the rulers and agents of the political system. Or acting in denial, in the form of exemplary advice, to prevent them from denying and to guide them to the good. Using a descriptive-analytical method, this article assumes that the principle of enjoining the good and forbidding the evil and the right of public oversight is the most important religious support in Islamic governance for exercising oversight and the best example is to establish and maintain an Islamic government.