«توده» در «مردم»
حوزه های تخصصی:
دریافت مقاله
آرشیو
چکیده
متن
روزنامه مردم ارگان مرکزی حزب تودهایران به صاحب امتیازی و مدیر مسوولی منوچهر بهزادی اولین شماره دوره هفتم آن در چهار شنبه 23 اسفند ماه 1357 به قطع متوسط روزنامهای در 8 صفحه به قیمت 10 ریال در تهران انتشار یافته است که تا شماره 10 (17/2/1358) بصورت هفتگی و از شماره 10 تا 58 (14 مهر ماه 1358) بصورت سه شماره در هفته و از این شماره به بعد بطور روزانه و به قیمت 15 ریال انتشار یافته است.
از آنجا که صاحب امتیاز اصلی مردم «صفر نوعی» بود انتشار آن با همان نام و کلیشه دورههای گذشته مورد اعتراض وراث نوعی قرار میگیرد و به قرار «شنیدهها» گویا پیشنهاد 10 میلیون ریال برای فروش امتیاز آن نموده بودهاند که مورد قبول قرار نمیگیرد و اجباراً از شماره 186 به بعد کلمه نامه را با حروف ریز به آن اضافه و به نامه نامه مردم و با همان کلیشه و سبک قبلی منتشر میگردد ولی از شماره 487 به بعد با بخشنامه وزارت ارشاد جهت مشخص نوشتن عناوین نشریات، «نامه مردم» با کلیشه و فرم جدید به انتشار خود ادامه میدهد.
«نامه مردم» با توجه به موضع سیاسی کادر مرکزی حزب که ازهواداران پر و پا قرص اتحاد جماهیر شوروی در ایران میباشد، در مجموع دارای موضعی ضد غربی و به ویژه ضد امریکایی و «سرتا پا» شرقی از نوع «روسی» آن میباشد و با اینکه مورد تعرض بسیاری از نیروهای چپ «انقلابی»، مائوئیستها و نیروهای راستگرا و بخصوص معتقدین راستین سیاست «موازنه منفی» نه شرقی نه غربی قرار داشت معذلک نظر به «مدیریت» خاص کادر مرکزی حزب و گردانندگان روزنامه از جمله نشریاتی بود که تقریباً بدون تعرض و وقفه فقط یک بار از 28 مرداد تا 10 مهر ماه 58 ویک بار نیز از 30 مهر ماه 59 تا 14 آبان ماه 59 توسط نیروهای فشار توقیف روزنامههای انقلاب اسلامیو میزان «برای خالی نبودن عریضه» روزنامه نامه مردم نیز بدون دلیل خاصی توقیف میگردد ولی از آنجا که حزب توده ایران از غنی ترین و مجهزترین سازمانهای سیاسی از نظر مطبوعات میباشد خلاء ناشی از توقیف آن را با استفاده از انواع و اقسام نشریات وابسته به حزب توده (مانند پیام مردم، دنیا، جوانان توده، جهان زمان، اتحاد و اتحاد مردم) و بسیاری جزوات و کتابها و مجموعهها ی خوش چاپ و با اسلوب «حزبی» آن را پر مینمودند
از آنجا که صاحب امتیاز اصلی مردم «صفر نوعی» بود انتشار آن با همان نام و کلیشه دورههای گذشته مورد اعتراض وراث نوعی قرار میگیرد و به قرار «شنیدهها» گویا پیشنهاد 10 میلیون ریال برای فروش امتیاز آن نموده بودهاند که مورد قبول قرار نمیگیرد و اجباراً از شماره 186 به بعد کلمه نامه را با حروف ریز به آن اضافه و به نامه نامه مردم و با همان کلیشه و سبک قبلی منتشر میگردد ولی از شماره 487 به بعد با بخشنامه وزارت ارشاد جهت مشخص نوشتن عناوین نشریات، «نامه مردم» با کلیشه و فرم جدید به انتشار خود ادامه میدهد.
«نامه مردم» با توجه به موضع سیاسی کادر مرکزی حزب که ازهواداران پر و پا قرص اتحاد جماهیر شوروی در ایران میباشد، در مجموع دارای موضعی ضد غربی و به ویژه ضد امریکایی و «سرتا پا» شرقی از نوع «روسی» آن میباشد و با اینکه مورد تعرض بسیاری از نیروهای چپ «انقلابی»، مائوئیستها و نیروهای راستگرا و بخصوص معتقدین راستین سیاست «موازنه منفی» نه شرقی نه غربی قرار داشت معذلک نظر به «مدیریت» خاص کادر مرکزی حزب و گردانندگان روزنامه از جمله نشریاتی بود که تقریباً بدون تعرض و وقفه فقط یک بار از 28 مرداد تا 10 مهر ماه 58 ویک بار نیز از 30 مهر ماه 59 تا 14 آبان ماه 59 توسط نیروهای فشار توقیف روزنامههای انقلاب اسلامیو میزان «برای خالی نبودن عریضه» روزنامه نامه مردم نیز بدون دلیل خاصی توقیف میگردد ولی از آنجا که حزب توده ایران از غنی ترین و مجهزترین سازمانهای سیاسی از نظر مطبوعات میباشد خلاء ناشی از توقیف آن را با استفاده از انواع و اقسام نشریات وابسته به حزب توده (مانند پیام مردم، دنیا، جوانان توده، جهان زمان، اتحاد و اتحاد مردم) و بسیاری جزوات و کتابها و مجموعهها ی خوش چاپ و با اسلوب «حزبی» آن را پر مینمودند