آشتی شیعیان با اعراب
آرشیو
چکیده
متن
شبکه الجزیره همزمان با دیدار عمار حکیم از مصر گفتوگویی با این شخصیت بانفوذ در مجلس اعلای عراق درباره نقش شیعیان در تحولات این کشور انجام داده است که در پی میآید:
جناب آقای سید حکیم شما در راس یک هیات شیعی از قاهره دیدار کردید، پیش از آن نیز یک هیات شیعی از قاهره دیدن کرده بود.به نظر شما آیا این دیدارها را میتوان به عنوان بیداری نسبت به نقش قاهره تلقی کرد یا آن را رقابت شیعی پیرامون نقش مصر در مساله عراق میدانید؟
من افتخار دارم که در خدمت برادرانم در هیات عراقی از مجلس اعلی اسلامیعراق باشم و بر این باورم که چارچوبهای میهنی است که ما را به سمت برقراری روابط استوار و قوی با کشورهای عربی میکشاند. من افتخار حضور در تعدادی از کشورهای عربی را داشتهام و ما امروز در قاهره هستیم. بدین ترتیب بر آنیم که از طریق این گونه دیدارها پلها را برقرار کنیم و تلاش میکنیم که برادران عربمان را تشویق کنیم که در واقعیت عراق سهم و حضوری فعال داشته باشند.
ما اکنون در فضای متفاوتی با اوضاع دشواری که در گذشته عراق در آن به سر میبرد، زندگی میکنیم.ما تلاش میکنیم تا توسعهای فراگیر در کشور داشته باشیم و کشورهای عربی شایسته است که با شرکتهای خود، در چارچوب سیاسی، همکاریهای امنیتی، تبادل کنفرانسها و همایشهای فکری و فرهنگی و غیره در عراق حضور داشته باشند و این دیدار در چارچوب همین فضای میهنی صورت میگیرد.
اما آیا نگران نیستید که چنین امری دوستان ایرانی شما را عصبانی کند بهویژه آن که حداقل در ماههای اخیر روابط تهران و قاهره روبه تیرگی گراییده است؟
ما به دنبال دوستی با همه هستیم و برای خودمان و برای هر کشوری که تمایل دارد با ما روابطش را ادامه دهد این مساله را مورد تاکید قرار دادهایم که در هیچ سیاست محوری یا محورهای منطقهای در منطقه جانبدارانه عمل نکنیم و درنهایت نه فقط در منطقه بلکه در جهان این سیاست را در پیش میگیریم. بدین ترتیب ما به دنبال برقراری روابط براساس منافع ملیمان هستیم و تمام کشورها باید این مساله را درک کنند.ما نمیخواهیم با یک طرف باشیم و علیه طرفی دیگر.ما روابط دوستانه با کشورهای عربی ،ترکیه، ایران و در سطح بینالمللی با کشورهای بزرگ و مؤثر برقرار میکنیم و قصد نداریم در هرگونه نزاعی یا محورهای دیگری جانبدارانه عمل کنیم.
اما برخی شما را نماینده ایران در عراق میدانند و برخی نیز شما را مسئول درگیری طایفهای در برههای در عراق میکنند. اینها چگونه با هم جمع میشوند؟ آیا شما میان تهران و میان کشورهای عربی که تلاش میکنید با آنها روابط مثبت برقرار کنید ایستادهاید؟
ما همیشه مشتاق آن بودیم که روابط دوستانه با تمام کشورهای منطقه و جهان برقرار کنیم و با آنها تبادل منافع کنیم، در این بین برخی کشورها پاسخ مثبت دادند و پا پیش گذاشتند اما برخی به علت طبیعت نگرانیها و پیچیدگیهایی پروژه سیاسی در عراق (پروژه جدید) از زمان آغاز آن و به جهت طبیعت نظام دموکراتیک یا پیامدهای سیاسی و نیروهایی که آشکار شدند در موضوع تردید کردند.ما به برادرانمان و تمام این کشورها فرصت دادیم تا به طور عملی و براساس واقعیتها وضعیت را ارزیابی کنندو مطئمن شوند که نیروهای برجستهای که امروز در اداره کشور سهیم هستند، نیروهای ملی هستند که هم و غمشان عراق است و قلبشان برای عراق و منافع آن میتپد.
ما باید فرصتی را برای ارزیابی پروژه جدید بر اساس عملکرد آن در واقعیت و نه بر اساس ادعاها میدادیم. شعارهایی را که برای عراق جدید از زمان ورود شهید حکیم به بصره سر دادیم، همان شعارهایی است که اکنون سر میدهیم و از آنها دم میزنیم.در آن زمان شهید حکیم نخستین گام را برداشت و نخستین سخنرانی خود را بیان کرد و در آن طرحش را در حالی که میلیونها نفر از فرزندان عراق حاضر بودند اعلام کرد. اما اکنون با وضوح بیشتری سخن میگوییم چرا که اکنون گنجینه و تجربهای پیش روی خود داریم که در طول پنج سال امتداد یافته و ملیگرایی این نیروها را ثابت کرده است.
جناب آقای سید حکیم شما در راس یک هیات شیعی از قاهره دیدار کردید، پیش از آن نیز یک هیات شیعی از قاهره دیدن کرده بود.به نظر شما آیا این دیدارها را میتوان به عنوان بیداری نسبت به نقش قاهره تلقی کرد یا آن را رقابت شیعی پیرامون نقش مصر در مساله عراق میدانید؟
من افتخار دارم که در خدمت برادرانم در هیات عراقی از مجلس اعلی اسلامیعراق باشم و بر این باورم که چارچوبهای میهنی است که ما را به سمت برقراری روابط استوار و قوی با کشورهای عربی میکشاند. من افتخار حضور در تعدادی از کشورهای عربی را داشتهام و ما امروز در قاهره هستیم. بدین ترتیب بر آنیم که از طریق این گونه دیدارها پلها را برقرار کنیم و تلاش میکنیم که برادران عربمان را تشویق کنیم که در واقعیت عراق سهم و حضوری فعال داشته باشند.
ما اکنون در فضای متفاوتی با اوضاع دشواری که در گذشته عراق در آن به سر میبرد، زندگی میکنیم.ما تلاش میکنیم تا توسعهای فراگیر در کشور داشته باشیم و کشورهای عربی شایسته است که با شرکتهای خود، در چارچوب سیاسی، همکاریهای امنیتی، تبادل کنفرانسها و همایشهای فکری و فرهنگی و غیره در عراق حضور داشته باشند و این دیدار در چارچوب همین فضای میهنی صورت میگیرد.
اما آیا نگران نیستید که چنین امری دوستان ایرانی شما را عصبانی کند بهویژه آن که حداقل در ماههای اخیر روابط تهران و قاهره روبه تیرگی گراییده است؟
ما به دنبال دوستی با همه هستیم و برای خودمان و برای هر کشوری که تمایل دارد با ما روابطش را ادامه دهد این مساله را مورد تاکید قرار دادهایم که در هیچ سیاست محوری یا محورهای منطقهای در منطقه جانبدارانه عمل نکنیم و درنهایت نه فقط در منطقه بلکه در جهان این سیاست را در پیش میگیریم. بدین ترتیب ما به دنبال برقراری روابط براساس منافع ملیمان هستیم و تمام کشورها باید این مساله را درک کنند.ما نمیخواهیم با یک طرف باشیم و علیه طرفی دیگر.ما روابط دوستانه با کشورهای عربی ،ترکیه، ایران و در سطح بینالمللی با کشورهای بزرگ و مؤثر برقرار میکنیم و قصد نداریم در هرگونه نزاعی یا محورهای دیگری جانبدارانه عمل کنیم.
اما برخی شما را نماینده ایران در عراق میدانند و برخی نیز شما را مسئول درگیری طایفهای در برههای در عراق میکنند. اینها چگونه با هم جمع میشوند؟ آیا شما میان تهران و میان کشورهای عربی که تلاش میکنید با آنها روابط مثبت برقرار کنید ایستادهاید؟
ما همیشه مشتاق آن بودیم که روابط دوستانه با تمام کشورهای منطقه و جهان برقرار کنیم و با آنها تبادل منافع کنیم، در این بین برخی کشورها پاسخ مثبت دادند و پا پیش گذاشتند اما برخی به علت طبیعت نگرانیها و پیچیدگیهایی پروژه سیاسی در عراق (پروژه جدید) از زمان آغاز آن و به جهت طبیعت نظام دموکراتیک یا پیامدهای سیاسی و نیروهایی که آشکار شدند در موضوع تردید کردند.ما به برادرانمان و تمام این کشورها فرصت دادیم تا به طور عملی و براساس واقعیتها وضعیت را ارزیابی کنندو مطئمن شوند که نیروهای برجستهای که امروز در اداره کشور سهیم هستند، نیروهای ملی هستند که هم و غمشان عراق است و قلبشان برای عراق و منافع آن میتپد.
ما باید فرصتی را برای ارزیابی پروژه جدید بر اساس عملکرد آن در واقعیت و نه بر اساس ادعاها میدادیم. شعارهایی را که برای عراق جدید از زمان ورود شهید حکیم به بصره سر دادیم، همان شعارهایی است که اکنون سر میدهیم و از آنها دم میزنیم.در آن زمان شهید حکیم نخستین گام را برداشت و نخستین سخنرانی خود را بیان کرد و در آن طرحش را در حالی که میلیونها نفر از فرزندان عراق حاضر بودند اعلام کرد. اما اکنون با وضوح بیشتری سخن میگوییم چرا که اکنون گنجینه و تجربهای پیش روی خود داریم که در طول پنج سال امتداد یافته و ملیگرایی این نیروها را ثابت کرده است.