همسایه خطرناک در اشپیگل
آرشیو
چکیده
متن
اشپیگل که معمولا بیشتر به موضوعات داخلی آلمان و اروپای غربی میپردازد این شماره تیتر روی جلد را به : حمله روسیه به گرجستان اختصاص داده است. عکس آقای پوتین و تانکهای روسیه زیر این تیتر در مجله آمدهاند که: “همسایه خطرناک: ولادیمیر پوتین و بیعملی غرب”. اشپیگل پرونده مفصلی با چند مقاله به این موضوع اختصاص داده. اولین مقاله گزارش از حمله روسیه به قفقاز است که محصول گزارشگران اشپیگل در محل است. مطلب دیگر در مورد نقش میخائیل ساکاشویلی، رئیسجمهور گرجستان، در رابطه با دخالت نظامی روسیه و کمکهای آمریکا است. در گزارش اختصاصی دیگری از اشپیگل از جنایاتی که بر مردم شهرها و روستاهای گرجستان رفته میخوانیم اما بیشک گل سرسبد این مقاله مصاحبهای است که با گرهارد شرودر انجام داده شده است.
گرهارد شرودر، سیاستمدار حزب سوسیال دموکرات آلمان، بیش از هفت سال صدراعظم آلمان در ائتلاف حاکم سوسیال دموکرات و سبزها بود. او که پیش از وارد شدن به سیاست، وکیل موفقی بود ظاهرا پس از شکست خوردن از خانم مرکل در انتخابات قبلی به عرصه صاحبنظری و کارشناسی قدم گذاشته و در این عرصه نیز حضور قابل توجهی دارد. شرودر در مصاحبه با اشپیگل از استراتژی جدید کرملین و پایان هژمونی جهانی آمریکا میگوید. گذشته از تخاصم گرجستان، بخش بینالملل اشپیگل این هفته نیز بسیار مفصل است و به نقاط مختلفی از جهان میپردازد از جمله پاکستان (خداحافظی ژنرال مشرف از قدرت)، مقدونیه (بحث حضور سازمان سیا در این کشور)، هند (“نفرت و خشونت”)، چین (ترس دولت پکن از تروریستهای اسلامگرای اویغور)، اوگاندا، آمریکا و... مطلبی نیز به طارق بن لادن، برادر مشهور اسامه بن لادن و از معروفترین اعضای مافیای اقتصادی عربستان سعودی، میپردازد که میخواهد پلی بین یمن و جیبوتی، دو کشور مسلمان در شبهجزیره عربستان و آفریقا، بسازد.
بخش ورزشی مجله، در اوج بازیهای المپیک، آنقدرها هم پربار نیست. یکی از گزارشهای ورزشی این مجله به رئیس کمیته بینالمللی المپیک، ژاک روخه، و ناپدید شدن عجیب او میپردازد. دو مقاله ورزشیتر هم میبینیم: یکی مقالهای که از نبرد سخت آمریکا و چین بر سر مدالهای طلای بیشتر خبر میدهد (در زمان نوشتن این مطلب، چین قاطعانه با 31 مدال طلا نسبت به 19 مدال آمریکا در پیش بوده است گرچه تعداد کل مدالها 54 برای چین و 61 برای آمریکا است) و دیگری از موفقیت ورزشکاران آبی آلمان در هنگ کنگ (بازیهای آبی المپیک در هنگ کنگ انجام میشود). اما خواندنیترین گزارش بینالمللی این شماره اشپیگل شاید مطلبی باشد که تیلو تیلکه در مورد برمه نوشته است. تیلکه به میان دانشگاههای این کشور رفته است و نشان میدهد چطور دانشجویان این کشور با کشیدن صلیبهای سرخ روی دیوارها و چراغهای ترافیک نفرت خود از خونتای نظامی حاکم بر کشور را نشان میدهند اما رژیم حاکم حتی کوچکترین نشانه مقاومت را نیز سرکوب میکند.
گرهارد شرودر، سیاستمدار حزب سوسیال دموکرات آلمان، بیش از هفت سال صدراعظم آلمان در ائتلاف حاکم سوسیال دموکرات و سبزها بود. او که پیش از وارد شدن به سیاست، وکیل موفقی بود ظاهرا پس از شکست خوردن از خانم مرکل در انتخابات قبلی به عرصه صاحبنظری و کارشناسی قدم گذاشته و در این عرصه نیز حضور قابل توجهی دارد. شرودر در مصاحبه با اشپیگل از استراتژی جدید کرملین و پایان هژمونی جهانی آمریکا میگوید. گذشته از تخاصم گرجستان، بخش بینالملل اشپیگل این هفته نیز بسیار مفصل است و به نقاط مختلفی از جهان میپردازد از جمله پاکستان (خداحافظی ژنرال مشرف از قدرت)، مقدونیه (بحث حضور سازمان سیا در این کشور)، هند (“نفرت و خشونت”)، چین (ترس دولت پکن از تروریستهای اسلامگرای اویغور)، اوگاندا، آمریکا و... مطلبی نیز به طارق بن لادن، برادر مشهور اسامه بن لادن و از معروفترین اعضای مافیای اقتصادی عربستان سعودی، میپردازد که میخواهد پلی بین یمن و جیبوتی، دو کشور مسلمان در شبهجزیره عربستان و آفریقا، بسازد.
بخش ورزشی مجله، در اوج بازیهای المپیک، آنقدرها هم پربار نیست. یکی از گزارشهای ورزشی این مجله به رئیس کمیته بینالمللی المپیک، ژاک روخه، و ناپدید شدن عجیب او میپردازد. دو مقاله ورزشیتر هم میبینیم: یکی مقالهای که از نبرد سخت آمریکا و چین بر سر مدالهای طلای بیشتر خبر میدهد (در زمان نوشتن این مطلب، چین قاطعانه با 31 مدال طلا نسبت به 19 مدال آمریکا در پیش بوده است گرچه تعداد کل مدالها 54 برای چین و 61 برای آمریکا است) و دیگری از موفقیت ورزشکاران آبی آلمان در هنگ کنگ (بازیهای آبی المپیک در هنگ کنگ انجام میشود). اما خواندنیترین گزارش بینالمللی این شماره اشپیگل شاید مطلبی باشد که تیلو تیلکه در مورد برمه نوشته است. تیلکه به میان دانشگاههای این کشور رفته است و نشان میدهد چطور دانشجویان این کشور با کشیدن صلیبهای سرخ روی دیوارها و چراغهای ترافیک نفرت خود از خونتای نظامی حاکم بر کشور را نشان میدهند اما رژیم حاکم حتی کوچکترین نشانه مقاومت را نیز سرکوب میکند.