بررسی رابطه ی بومی گرایی در تاثیرات فرهنگی دانشگاه بر توسعه ی جزیره ی قشم (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

این پژوهش با هدف مطالعه تاثیرات بومی گرایی در تاثیرات فرهنگی دانشگاه برای برنامه ریزی های توسعه اجتماعی در جزیره قشم انجام شده است. نظریه پارسنز در کنار تاکیدات جیکوبز و چپ من بر مدت اقامت در یک مکان که به تراکم هویت و سرمایه اجتماعی می انجامد، چارچوب نظری این پژوهش را تشکیل می داد. از روش پیمایش و ابزار پرسشنامه برای گردآوری داده ها استفاده شد و نمونه گیری که بر اساس فرمول کوکران، 348 نفر برآورد شده بود تا جایی پیش رفت که پاسخ های معتبر در محاسبه رابطه متغیرها، کمتر از این میزان نباشد تا اعتبار تحقیق تأمین گردد. نتایج نشان داد که میانگین تاثیرات فرهنگی دانشگاه در توسعه جزیره قشم در بازه ی 4 تا 16 برابر با 10/9 بود که در حد زیادی ارزابی می شود. بین توسعه جزیره قشم و بومی یا غیربومی بودن در سطح اطمینان 99 درصد رابطه ی معناداری دیده شد، در حالی که رابطه مدت اقامت در قشم با متغیر وابسته که تأثیر ابعاد فرهنگی دانشگاه در توسعه ی جزیره قشم می باشد، رابطه معناداری نداشت. بنابراین بومی بودن نسبت به مدت اقامت می تواند یک ظرفیت بالقوه مثبت در توسعه و برنامه ریزی های منطقه ای تلقی گردد. تحلیل عاملی، گویه های پرسشنامه را در چهار عامل سرمایه گذاری اقتصادی، نیروی انسانی، مدیریت نهادی و نظارت اجرایی در اثرگذاری در برنامه های توسعه ای شناسایی کرد.