جنگ احزاب
آرشیو
چکیده
متن
از زمان همهپرسی سال 1962، انتخاب رئیسجمهور از طریق رایگیری مستقیم صورت میگیرد و در صورت نرسیدن هیچ یک از نامزدها به اکثریت قاطع (نصف کل آرا به علاوه یک) انتخابات به دور دوم میکشد و دو نامزد برتر به رقابت میپردازند. عملا تاکنون هیچ نامزدی نتوانسته رای قاطع دور اول را کسب کند و همیشه انتخابات به دور دوم کشیده است. شارل دوگل با کسب 6/44 درصد آرای دور اول انتخابات در سال 1965 در این زمینه رکورددار است. دو نامزدی که در این دوره از انتخابات به دور دوم راه یافتهاند وابسته به احزاب زیرند.
حزب اتحاد برای جنبش مردمی(UMP)
پس از جنگ جهانی و پیش از ایجاد حزب UMP، راستگرایان و راستگرایان میانهرو به سه گروه عمده تقسیم میشدند؛ گلیستها، لیبرالها و میانهروها
پیروزی اولیه و شکستهای پیدرپی
حزب اتحاد برای جنبش مردمی(UMP)، که در ابتدا تحت عنوان «حزبی برای اکثریت ریاستجمهوری» برای حمایت از نامزدی شیراک برای دور دوم انتخابات ریاستجمهوری و همچنین پیروزی در انتخابات پارلمانی همان سال، با هدف اتحاد راستگرایان، در سال 2002 توسط شیراک تاسیس شد، در واقع ادغام دو حزب RPR و حزب لیبرال دموکرات بود. این حزب مدعی است که از نظر تعداد اعضا در جایگاه نخست کشور قرار دارد. درست پس از انتخابات ریاستجمهوری نام آن به شکل کنونی در آمد. به کمک این حزب شیراک با کسب 06/82 درصد آرای دور دوم انتخابات به ریاستجمهوری رسید و همچنین در همان سال، 365 کرسی پارلمان به دست راستگرایان افتاد. روسای این حزب به ترتیب آلن ژوپه و نیکولا سارکوزی بودند. برای اولین بار در مارس 2004 این حزب متحمل شکست سنگینی در انتخابات محلی شد و 20 منطقه از 22 منطقه را از دست داد.
بسیاری از مناطقی که همیشه در دست راستگرایان بود به یکباره از دست رفت. دومین آزمون بزرگ انتخاباتی UMP، انتخابات اروپایی در سال 2004 بود. در واقع این حزب که باید معرف همه راستگراها بود 17 درصد آرا را به دست آورد، چپگرایان با 29درصد از آنها پیشی گرفتند وUDF، حزب متعلق به راستگرایانی که حاضر به ائتلاف نشده بودند 12 درصد آرا را کسب کردند. همهپرسی می 2005 هم شکست سنگینی برای این حزب بود و از پیشبینیها هم فراتر رفت. حزب اتحاد برای جنبش مردمی، UDFو حزب سوسیالست بهرغم تلاشهای بسیار برای تصویب قانون اساسی واحد اتحادیه اروپایی متحمل شکست شدند.
برنامهها
نامزد این حزب با کسب 18/31 درصد آرا به دور دوم راه یافت. برنامه حزب این است که روح جدیدی در کالبد سیاسی فرانسه بدمد و بدبینی مردم به سیاست را از بین ببرد. شعار حزب «گوش کردن به شهروندان و عمل به همراه آنهاست.» این حزب معتقد به حفظ آزادی و سرنوشت فردی افراد و دوری از جبر اجتماعی است. هر گونه سیستمی را هم که مغایر با آزادی اقتصادی و چارچوب بخشیدن به آن باشد نفی میکند. این مساله میتواند حملهای به چپگرایان تلقی شود. کار، ابداع و هر چه که به رشد اقتصادی و کاهش نرخ بیکاری منجر شود در اولویت است. این حزب به همبستگی اجتماعی با حفظ فردیت، اهمیت زیادی میدهد. خدمات عمومی، راهبری ارضی، حفظ خانواده و جمهوری همچنین گسترش همکاریهای اروپایی، نه صرفا اقتصادی، از اولویتهای این حزب است.
حزب سوسیالیست (PS)
این حزب در سال 1831 توسط گروهی ازاولین نظریهپردازان بانفوذ، آرمان گرا و بورژوا تاسیس شد. این حزب چپگرا و دومین حزب از نظر جمعیت و طرفدار است. متحدان سنتی آن نیز سبزها، حزب رادیکال چپگرا و جنبش جمهوریخواه و حزب کمونیست هستند.
اصول ایدئولوژیک و فلسفی
سوسیالیسم دموکراتیک هدفش آموزش جامعهای مبتنی بر آرمانهای دموکراتیک است. هر شخصی باید در شکوفایی، انتخاب و تصمیم خود آزاد باشد. آزادی شامل دو وجه است؛ اول اینکه نباید هیچ چیزی از بیرون تحمیل شود مثل گرسنگی و جهل و ترس از آینده. وجه دوم شرکت در تصمیمگیریهای جمعی است. آزادی افراد مشتمل بر برابری و حفظ احترام- مرد، زن و همه موجودات زنده- آنهاست. یعنی هرکس در هر موقعیتی باید بتواند در انتخابهای اجتماعی و خصوصی دخیل باشد. هر فرد وابسته به دیگری است پس منافع جمعی نیز بسیار مهم است که مستلزم انسجام و همبستگی است.
کاپیتالیسم که به نابرابری میانجامد ممنوع است چرا که جهان را نامتعادل میکند و از بین رفتن ثروت جهان سوم و بیکاری در برخی کشورها را موجب میشود. رعایت حقوق بشر و دستمزد کارگران، آزادی اخبار، لائیسیته، مسایل محیطزیستی و توسعه پایدار نیز برای این حزب بسیار حائز اهمیت است. لیونل ژوسپن، میشل روکار، لوران فابیوس و فرانسوا میتران از رهبران سابق این حزب به شمار میروند. نامزد این حزب که با 87/25درصد آرا به دور دوم راه یافت به خاطر سوسیالست نبودن برنامههایش مورد مخالفت اعضا بود، اما هماکنون فرانسوا اولاند، دبیر اول این حزب (از سال 1997) او را بسیار سوسیالیست میداند.
حزب اتحاد برای جنبش مردمی(UMP)
پس از جنگ جهانی و پیش از ایجاد حزب UMP، راستگرایان و راستگرایان میانهرو به سه گروه عمده تقسیم میشدند؛ گلیستها، لیبرالها و میانهروها
پیروزی اولیه و شکستهای پیدرپی
حزب اتحاد برای جنبش مردمی(UMP)، که در ابتدا تحت عنوان «حزبی برای اکثریت ریاستجمهوری» برای حمایت از نامزدی شیراک برای دور دوم انتخابات ریاستجمهوری و همچنین پیروزی در انتخابات پارلمانی همان سال، با هدف اتحاد راستگرایان، در سال 2002 توسط شیراک تاسیس شد، در واقع ادغام دو حزب RPR و حزب لیبرال دموکرات بود. این حزب مدعی است که از نظر تعداد اعضا در جایگاه نخست کشور قرار دارد. درست پس از انتخابات ریاستجمهوری نام آن به شکل کنونی در آمد. به کمک این حزب شیراک با کسب 06/82 درصد آرای دور دوم انتخابات به ریاستجمهوری رسید و همچنین در همان سال، 365 کرسی پارلمان به دست راستگرایان افتاد. روسای این حزب به ترتیب آلن ژوپه و نیکولا سارکوزی بودند. برای اولین بار در مارس 2004 این حزب متحمل شکست سنگینی در انتخابات محلی شد و 20 منطقه از 22 منطقه را از دست داد.
بسیاری از مناطقی که همیشه در دست راستگرایان بود به یکباره از دست رفت. دومین آزمون بزرگ انتخاباتی UMP، انتخابات اروپایی در سال 2004 بود. در واقع این حزب که باید معرف همه راستگراها بود 17 درصد آرا را به دست آورد، چپگرایان با 29درصد از آنها پیشی گرفتند وUDF، حزب متعلق به راستگرایانی که حاضر به ائتلاف نشده بودند 12 درصد آرا را کسب کردند. همهپرسی می 2005 هم شکست سنگینی برای این حزب بود و از پیشبینیها هم فراتر رفت. حزب اتحاد برای جنبش مردمی، UDFو حزب سوسیالست بهرغم تلاشهای بسیار برای تصویب قانون اساسی واحد اتحادیه اروپایی متحمل شکست شدند.
برنامهها
نامزد این حزب با کسب 18/31 درصد آرا به دور دوم راه یافت. برنامه حزب این است که روح جدیدی در کالبد سیاسی فرانسه بدمد و بدبینی مردم به سیاست را از بین ببرد. شعار حزب «گوش کردن به شهروندان و عمل به همراه آنهاست.» این حزب معتقد به حفظ آزادی و سرنوشت فردی افراد و دوری از جبر اجتماعی است. هر گونه سیستمی را هم که مغایر با آزادی اقتصادی و چارچوب بخشیدن به آن باشد نفی میکند. این مساله میتواند حملهای به چپگرایان تلقی شود. کار، ابداع و هر چه که به رشد اقتصادی و کاهش نرخ بیکاری منجر شود در اولویت است. این حزب به همبستگی اجتماعی با حفظ فردیت، اهمیت زیادی میدهد. خدمات عمومی، راهبری ارضی، حفظ خانواده و جمهوری همچنین گسترش همکاریهای اروپایی، نه صرفا اقتصادی، از اولویتهای این حزب است.
حزب سوسیالیست (PS)
این حزب در سال 1831 توسط گروهی ازاولین نظریهپردازان بانفوذ، آرمان گرا و بورژوا تاسیس شد. این حزب چپگرا و دومین حزب از نظر جمعیت و طرفدار است. متحدان سنتی آن نیز سبزها، حزب رادیکال چپگرا و جنبش جمهوریخواه و حزب کمونیست هستند.
اصول ایدئولوژیک و فلسفی
سوسیالیسم دموکراتیک هدفش آموزش جامعهای مبتنی بر آرمانهای دموکراتیک است. هر شخصی باید در شکوفایی، انتخاب و تصمیم خود آزاد باشد. آزادی شامل دو وجه است؛ اول اینکه نباید هیچ چیزی از بیرون تحمیل شود مثل گرسنگی و جهل و ترس از آینده. وجه دوم شرکت در تصمیمگیریهای جمعی است. آزادی افراد مشتمل بر برابری و حفظ احترام- مرد، زن و همه موجودات زنده- آنهاست. یعنی هرکس در هر موقعیتی باید بتواند در انتخابهای اجتماعی و خصوصی دخیل باشد. هر فرد وابسته به دیگری است پس منافع جمعی نیز بسیار مهم است که مستلزم انسجام و همبستگی است.
کاپیتالیسم که به نابرابری میانجامد ممنوع است چرا که جهان را نامتعادل میکند و از بین رفتن ثروت جهان سوم و بیکاری در برخی کشورها را موجب میشود. رعایت حقوق بشر و دستمزد کارگران، آزادی اخبار، لائیسیته، مسایل محیطزیستی و توسعه پایدار نیز برای این حزب بسیار حائز اهمیت است. لیونل ژوسپن، میشل روکار، لوران فابیوس و فرانسوا میتران از رهبران سابق این حزب به شمار میروند. نامزد این حزب که با 87/25درصد آرا به دور دوم راه یافت به خاطر سوسیالست نبودن برنامههایش مورد مخالفت اعضا بود، اما هماکنون فرانسوا اولاند، دبیر اول این حزب (از سال 1997) او را بسیار سوسیالیست میداند.